Pawilon Polonji Zagranicą PWK

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawilon Polonji Zagranicą
Symbol zabytku nr rej. A-319 z 12.10.1990[1]
Ilustracja
Widok nocą
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Elizy Orzeszkowej 17

Architekt

Roger Sławski

Rozpoczęcie budowy

1929

Ukończenie budowy

1929

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pawilon Polonji Zagranicą”
Ziemia52°24′08,54″N 16°54′09,77″E/52,402372 16,902714

Pawilon Polonji Zagranicą (także: Pawilon "Polonia Zagranicą") – zabytkowy, dawny pawilon wystawienniczy Powszechnej Wystawy Krajowej, zlokalizowany przy ul. Elizy Orzeszkowej 17 (ul. Parkowej 2[2]) w Poznaniu, bezpośrednio przy Parku Wilsona i Palmiarni Poznańskiej. W latach 1985–2010 siedziba biblioteki Akademii Medycznej, późniejszego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[3]. Obecnie budynek Centrum Innowacyjnych Technik Kształcenia tej uczelni.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obiekt zaprojektował Roger Sławski, a zbudowano go w 1929 i otwarto przed Wystawą. Pierwotnie przeznaczony był na Muzeum Emigracji.

Obiekt jest parafrazą warszawskiego Pałacu na Wodzie w Łazienkach Królewskich. Ma formę klasycyzującego dworku, a do Pałacu Łazienkowskiego upodabniała go jeszcze bardziej nie w pełni zrealizowana wersja projektowa, bogata w dekorację rzeźbiarską. Charakterystyczny jest dominujący nad attyką belweder. Strefę wejściową podkreślał okazały toskański portyk kolumnowy. Wnętrze rozdzielone było pomiędzy trzy sale. Centralna – oświetlana przeszklonymi częściami belwederu, stanowiła oprawę dla pomnika prezydenta USAHerberta Hoovera (autorem był rzeźbiarz z Warszawy – Antoni Janik).

Obecnie obiekt jest częściowo przebudowany, a jego otoczenie całkowicie pozbawiło go walorów urbanistycznych, gdyż zielone pierwotnie otoczenie zostało zabudowane, powstały parkingi i stelaże dla reklam wielkoformatowych.

W pobliżu znajduje się zespół kamienic urzędniczych i tereny Kaiser-Wilhelm-Anlage.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joanna Bielawska-Pałczyńska, Hanna Hałas-Rakowska, Śladami Powszechnej Wystawy Krajowej, w: Renowacje i zabytki, nr 2(42)/2012, s. 136, ISSN 1643-2029