Persona 5

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Persona 5
Ilustracja
Logo gry
Producent

Atlus

Wydawca

JP: Atlus
Am.Płn.: Atlus USA
EU: Deep Silver

Dystrybutor

Atlus

Seria gier

Persona

Data wydania

JP: 15 września 2016
Am.Płn.: 4 kwietnia 2017
EU: 4 kwietnia 2017

Gatunek

komputerowa gra fabularna

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

PEGI: 16+

Język

angielski, japoński

Wymagania sprzętowe
Platforma

PlayStation 3, PlayStation 4

Nośniki

Blu-ray

Kontrolery

DualShock 3, DualShock 4

Rozdzielczość natywna

720p, 1080p

Poprzednik

Persona 4

Kontynuacja

Persona 5 Strikers

Strona internetowa

Persona 5 (jap. ペルソナ5 Perusona Faibu)komputerowa gra fabularna, stworzona przez studio Atlus. Jest szóstą częścią cyklu Persona, będącego spin-offem serii Shin Megami Tensei. Została zapowiedziana w 2013 roku. We wrześniu 2016 roku została wydana w Japonii na platformach PlayStation 3 oraz PlayStation 4, natomiast premiera ogólnoświatowa odbyła się w kwietniu 2017 roku. Wydanie gry było wielokrotnie przekładane z powodu opóźnień produkcyjnych[1].

Persona 5 spotkała się z bardzo dobrym odbiorem krytyków[2] i otrzymała liczne nagrody[3]. Do końca 2017 roku została sprzedana w ponad 2 milionach kopii na całym świecie, dzięki czemu została najlepiej sprzedającym się tytułem w uniwersum Shin Megami Tensei[4].

Sceny anime wykorzystane w grze zostały stworzone przez Production I.G[5].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Persona 5 to komputerowa gra fabularna, w której gracz wciela się w rolę ucznia o pseudonimie Joker[6], uczęszczającego do liceum we współczesnym Tokio[7].

Gra podzielona jest na dwa segmenty: świat rzeczywisty i związane z nim czynności oraz Metaverse – przestrzeń, kształtowaną przez ludzkie pragnienia i ambicje, w której bohater wraz z drużyną walczy w systemie turowym. Bohater może pogłębiać relacje z innymi postaciami, poprzez randki oraz wspólne spędzanie czasu, co przekłada się bezpośrednio na dodatkowe korzyści w walce podczas eksploracji Metaverse. Każda z relacji zawiera jedną przypisaną do niej kartę tarota, z odpowiadającymi jej arkanami, co podkreśla dane cechy bohaterów. Główny bohater może wykonywać inne czynności, jak tworzenie przedmiotów czy podejmowanie pracy w celach zwiększania swoich atrybutów[7].

Gracz może eksplorować dwa rodzaje lochów: Palaces, powiązane bezpośrednio z wydarzeniami w fabule oraz generowane losowo podziemia, Mementos[8].

Przeciwnikami są najczęściej Shadows – istoty, których projekt postaci oparty jest na mitologii oraz wierzeniach (przykładowo: Walkirie, Ra, Baphomet, Ganesha)[potrzebny przypis]. Jeśli podczas przeszukiwania pałaców gracz zostanie wykryty lub ucieknie przed przeciwnikiem, rośnie wskaźnik wykrycia. Jeśli dojdzie on do setki, bohater zostaje automatycznie wyrzucony do świata rzeczywistego i będzie zmuszony do powrotu do pałacu następnego dnia. Tytułowe „persony” to manifestacje osobowości bohaterów[8]. Postaci w drużynie używają jednej przypisanej im persony. Główny bohater posiada „dziką kartę”, która umożliwia mu zdobywanie innych person, za pomocą negocjacji z Shadows[7]. Velvet Room umożliwia dodatkowe działania: persony mogą być łączone, w celu utworzenia kolejnych z nich; można je również poświęcić, by zwiększyć doświadczenie wybranych person lub stworzyć z nich przedmioty[9].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Akcja dzieje się w 2016 roku w Tokio, w akademii Shujin. Podczas zajęć w szkole szesnastoletni bohater wraz ze swoim przyjacielem Ryujim Sakamoto dzięki aplikacji na telefonie wkracza do innego świata, zwanego Metaverse. Ich przewodnikiem zostaje antropomorficzny kot o imieniu Morgana. Razem z coraz większą grupą przyjaciół postanawia założyć organizację Phantom Thieves of Heart, w celu rabunku serc skorumpowanych dorosłych oraz skłonieniu ich do powrotu na ścieżkę dobra[7].

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Game Informer 9,25/10[10]
Gry-Online PS4 9,5/10[11]
GameSpot 9/10[8]
GamesRadar+ PS4 5/5 gwiazdek[9]
IGN PS4 9,7/10[12]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

93/100 (z 98 recenzji)[2]

Persona 5 spotkała się z bardzo dobrym odbiorem recenzentów. Średnia na portalu Metacritic wynosi 93/100 na podstawie recenzji 98 krytyków[2]. Otrzymała wyróżnienie dla najlepszej gry RPG podczas gali The Game Awards 2017[13]. Została wysoko oceniona przez polskie serwisy branżowe – Gry-Online, gram.pl oraz Komputer Świat[11][14][15].

Cosplayerka Ceres Chan przebrana za postać Ann Tamaki podczas imprezy Toronto Comicon 2018
Modelki promujące grę podczas targów Taipei Game Show w 2017 roku

Powiązania z grą[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie gry studio CloverWorks wyprodukowało anime, które emitowano w telewizji od 8 kwietnia do 30 września 2018 roku. Składa się ono z 26 odcinków, wyreżyserowanych przez Masashiego Ishihamę, zaś scenariusz napisał Shin’ichi Inotsume[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Allegra Frank, Persona 5 delayed until April [online], Polygon, 16 listopada 2016 [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  2. a b c Persona 5. Metacritic. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
  3. Persona 5 [online], IMDb [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  4. Persona 5 has sold 2 million copies worldwide, the highest sales in the series [online], VG247, 1 grudnia 2017 [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  5. Persona 5’s Animated Scenes Are Made By Production I.G [online], Siliconera, 1 czerwca 2016 [dostęp 2022-10-19] (ang.).
  6. Chris Pereira: Persona 5's Joker To Join Super Smash Bros. Ultimate As DLC Character. GameSpot, 2018-12-10. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
  7. a b c d Persona 5 PS3, PS4. Gry-Online. [dostęp 2022-09-10].
  8. a b c Lucy James: Persona 5 Review. GameSpot, 2017-03-29. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
  9. a b Susan Arendt: Persona 5 Review. GamesRadar+, 2017-03-29. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
  10. Joe Juba: Persona 5 Review. Game Informer, 2017-03-29. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
  11. a b Jordan Dębowski: Recenzja gry Persona 5. Gry-Online, 2017-04-10. [dostęp 2022-04-29].
  12. Andrew Goldfarb: Persona 5 Review. IGN, 2017-05-02. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
  13. Persona 5 Awarded ‘Best Role-Playing Game’ at The Game Awards 2017 [online], Persona Central, 8 grudnia 2017 [dostęp 2021-07-18] (ang.).
  14. Mateusz Gołąb: Recenzja Persona 5. Komputer Świat. [dostęp 2022-09-10].
  15. Jakub Zagalski: Okultystyczny symulator japońskiego nastolatka – recenzja Persona 5. Gram.pl, 2017-04-17. [dostęp 2022-09-10].
  16. Persona 5 the Animation – MyAnimeList.net [online], myanimelist.net [dostęp 2019-01-07] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]