Petras Čėsna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petras Povilas Čėsna
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1945
Rosienie

Minister gospodarki Litwy
Okres

od 12 lipca 2001
do 14 grudnia 2004

Przynależność polityczna

LSDP

Poprzednik

Eugenijus Gentvilas

Następca

Viktor Uspaskich

Minister komunikacji Litwy
Okres

od 10 czerwca 2005
do 18 lipca 2006

Przynależność polityczna

LSDP

Poprzednik

Zigmantas Balčytis

Następca

Algirdas Butkevičius

Petras Povilas Čėsna (ur. 20 lutego 1945 w Rosieniach) – litewski inżynier, przedsiębiorca, polityk, minister gospodarki w latach 2001–2004, minister komunikacji w latach 2005–2006.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1963–1965 studiował w szkole politechnicznej w Kłajpedzie, a w latach 1967–1972 w instytucie technicznym w Królewcu. W 1977 ukończył studia na Uniwersytecie Wileńskim.

Od 1965 pracował jako nauczyciel w zawodowej szkole technicznej nr 14 w Kłajpedzie, a od 1969 jako elektryk-mechanik w stoczni remontowej. Przez rok był instruktorem komitetu miejskiego Komsomołu w Kłajpedzie. W 1971 został naczelnym inżynierem-mechanikiem w kłajpedzkim kombinacie „Gražina”, a dwa lata później dyrektorem kombinatu „Briedis”. W latach 1976–1980 był zastępcą dyrektora w zjednoczeniu przemysłu meblarskiego „Klaipėda”. W 1980 przeniósł się do Wilna, gdzie objął funkcję zastępcy dyrektora wileńskiego kombinatu meblarskiego. W latach 1985–1990 pracował w resorcie przemysłu meblarskiego i papierniczego Litewskiej SRR jako naczelnik departamentu. Od 1990 do 1991 był dyrektorem wydziału w ministerstwie rezerw materiałowych.

Od 1991 pełnił funkcję prezesa w spółce „Lata”, a w latach 1992–1998 dyrektora generalnego w wileńskim przedsiębiorstwie „Medienos plaušas”. W 1998 objął stanowisko dyrektora generalnego wileńskiego kombinatu meblarskiego.

12 lipca 2001 został ministrem gospodarki w rządzie Algirdasa Brazauskasa. W kolejnym gabinecie pod kierownictwem tegoż premiera, który utworzono w grudniu 2004, stracił stanowisko na rzecz Viktora Uspaskicha. W latach 2004–2005 pracował jako doradca w spółce „Baldora”. 10 czerwca 2005 powrócił do pracy w rządzie, obejmując kierownictwo resortu komunikacji. Odszedł z ministerstwa wraz z dymisją rządu w lipcu 2006.

Przez kilka lat był wiceprezydentem Litewskiej Konfederacji Przemysłowców oraz prezesem stowarzyszenia „Lietuvos mediena”.

W 2001 dołączył do Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej, z ramienia której bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski w wyborach do Sejmu w 2008.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]