Philippe Pozzo di Borgo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Pozzo di Borgo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1951
Tunis[1]

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2023
Marrakesz

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Philippe Pozzo di Borgo (ur. 14 lutego 1951 r. w Tunisie, zm. 1 czerwca 2023 r. w Marrakeszu) – francuski przedsiębiorca korsykańskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 lutego 1951 r. w Tunisie[1]. Wywodzi się z rodziny arystokratycznej. Jego rodzicami byli książę Pozzo di Borgo oraz markiza de Vogue[2]; miał korsykańskie pochodzenie[3]. W dzieciństwie podróżował po świecie, mieszkał m.in. w Amsterdamie, Algierii, Paryżu, Londynie i Maroku. Po ukończeniu szkoły został kierownikiem francuskiej winiarni Moët and Chandon, a następnie dyrektorem znajdującej się w Reims wytwórni szampana Pommery[2].

W 1993 r. doznał poważnego wypadku na paralotni – złamał kręgosłup[4] – w szwajcarskich Alpach[2], w wyniku czego miał sparaliżowane wszystkie kończyny[3]. Dodatkowo wskutek śmierci żony niedługo później zapadł na depresję[4] i rozważał samobójstwo[2]. Rok później[4] zatrudnił pochodzącego z Algierii opiekuna Abdela Yasmina Sellou[2], choć na rozmowę kwalifikacyjną zgłosiło się kilkadziesiąt osób[4]. Sellou był byłym więźniem i potrzebował pracy, by móc zostać we Francji[5]. Życie u boku Sellou pomogło Pozzo di Borgo odzyskać radość z życia[2], a z czasem ich relacja zmieniła się ze służbowej w przyjaźń[3].

Pod wpływem Sellou przeniósł się do Maroka, gdzie klimat był bardziej odpowiedni dla jego zdrowia, i zamieszkał w Marrakeszu[4]. Po 10 latach pod opieką Sellou[5] Pozzo di Borgo ożenił się w 2005 r. ponownie i osiadł w As-Suwajrze[4]. Aktywnie wspierał inicjatywy na rzecz osób z niepełnosprawnościami, a za swoją działalność został odznaczony Legią Honorową. Zmarł 1 czerwca 2023 roku w Marrakeszu[5].

Pozzo di Borgo opisał swój wypadek oraz relację z opiekunem w książce Le Second Souffle[2] (pol. Drugi oddech, 2001 r.). Historia ich relacji została opisana w 2003 r. w filmie dokumentalnym A la vie, à la mort[5], zainspirowała również scenariusz do filmu Nietykalni[2].

Dwukrotnie żonaty: z Béatrice[6] i Khadiją[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pierre Wolf-Mandroux, Philippe Pozzo di Borgo : « La présence de l'autre est une thérapie » [online], Le Pèlerin, 22 sierpnia 2022 [dostęp 2023-09-03] (fr.).
  2. a b c d e f g h Nietykalni: nie żyje Philippe Pozzo di Borgo. Był inspiracją dla postaci głównego bohatera [online], naEKRANIE.pl, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-07] (pol.).
  3. a b c KBS, Nie żyje Philippe Pozzo di Borgo, milioner, którego historia zainspirowała twórców „Nietykalnych” [online], film.wp.pl, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-07] (pol.).
  4. a b c d e f g Sławomir Zagórski, Nietykalny Philippe Pozzo di Borgo [online], www.wysokieobcasy.pl, 9 kwietnia 2012 [dostęp 2023-06-07].
  5. a b c d Maja Staniszewska, „Byliśmy dwoma desperatami”. Nie żyje milioner, którego życie zainspirowało „Nietykalnych” [online], wyborcza.pl, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-07].
  6. Drugi oddech – Philippe Pozzo di Borgo [online], Onet Kultura, 13 czerwca 2012 [dostęp 2023-06-07] (pol.).