Philippe Villiers de L’Isle Adam
| |
.png)
| |
| 44. Wielki mistrz Zakonu Maltańskiego | |
| Okres |
od 1521[1] |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Katedra św. Jana w Valletcie (pierwotnie Fort St. Angelo) |
Fra' Philippe Villiers de l’Isle-Adam (ur. 1464, zm. 1534) – prominentny członek Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego na Rodos, a później na Malcie. Doszedł do pozycji Przeora Języka Owernii, a następnie w roku 1521 został wybrany 44. Wielkim Mistrzem Zakonu.
Dowodził Zakonem podczas długiego i krwawego oblężenia Rodos przez sułtana Sulejmana w roku 1522, kiedy 600 rycerzy Zakonu oraz 4500 żołnierzy odpierało przez sześć miesięcy około stutysięczne siły inwazyjne[2], by w końcu wynegocjować kapitulację i opuścić wyspę z całą załogą w dzień Nowego Roku 1523, udając się na Kretę.
Dalej prowadził on Zakon podczas wielu lat tułaczki z miejsca na miejsce, bez stałego miejsca pobytu – wpierw Kreta, później Mesyna, Viterbo, a wreszcie Nicea (1527-1529). W roku 1530 de l'Isle-Adam dostał wyspy Malta i Gozo oraz północnoafrykański port-miasto Trypolis, jako lenno dla Zakonu od cesarza Karola V i osadził Zakon, od tego czasu znany jako Rycerze Maltańscy w ich nowej siedzibie. Zakon przybył na wyspę 26 października 1530 roku, na pokładzie swojego okrętu liniowego Santa Anna.
L'Isle-Adam przejął formalnie wyspę w posiadanie 13 listopada, kiedy otrzymał srebrny klucz do stołecznego miasta Mdina. Pomimo tego, Zakon usadowił się w nadbrzeżnym mieście Birgu i ustanowił je swoją stolicą. Osiedlili się w Forcie St. Angelo, który służył jako fortyfikacja oraz jako pałac. Miasto zostało ufortyfikowane, a w końcu i auberges (zajazdy) dla każdego języka zostały zbudowane. Pomimo tego, Wielki Mistrz wraz z całym Zakonem ciągle mieli nadzieję, że pewnego dnia odbiją Rodos z rąk muzułmanów (tak naprawdę, Zakon zdecydował się uznać Maltę za swoje stałe miejsce pobytu dopiero po Wielkim Oblężeniu – 35 lat później)[1].
L'Isle-Adam zmarł w klasztorze ta' Giezu w Rabacie na Malcie 21 sierpnia 1534 roku[3]. Został pochowany w kaplicy św. Anny w Forcie St. Angelo, lecz pod koniec XVI wieku jego szczątki zostały przeniesione do katedry św. Jana w Valletcie, i pochowane w krypcie[4][5].
-
Kolubryna z herbem L'Isle-Adama, Rodos. Kaliber: 140mm, długość: 339 cm, waga: 2533 kg, amunicja: 10 kg kule żelazne. Przekazana Napoleonowi III w roku 1862 przez Abdul-Aziza. -
Herb L'Isle-Adama w Odos Ippoton, Rodos -
Obraz Philippe de Villiers de l'Isle Adam bierze w posiadanie wyspę Malta, 26 października 1530 namalowany przez René Théodore Berthona. -
Mural na Valletta Market ukazujący przybycie L'Isle-Adama na Maltę -
Herb L'Isle-Adama w Pałacu Wielkich Mistrzów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Philippe Villiers de l'Isle-Adam. South African Relief Organisation of the Order of Malta. [dostęp 2014-09-21]. (ang.).
- ↑ L. Kinross: The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire. s. 176. (ang.).
- ↑ Grand Master L'Isle Adam's room open for viewing. [w:] Times of Malta [on-line]. 2011-11-20. [dostęp 2014-09-21]. (ang.).
- ↑ Victor Mallia-Milanes: The Military Orders: History and heritage. Aldershot: Ashgate Publishing Limited, 2008, s. 62. ISBN 978-0-7546-6290-7. [dostęp 2014-09-21]. (ang.).
- ↑ Full Tomb & Lapidary List – 358 Philippe Villiers de l' Isle-Adam. The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-28)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Monety Wielkiego Mistrza Philippe Villiers de l'Isle-Adama. coinsofmalta.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)].
.svg)