Piłka nożna w Izraelu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadion Teddy największa arena w Izraelu

Piłka nożna (hebr. ‏כַּדוּרֶגֶל‎ kadurégel) jest najpopularniejszym sportem w Izraelu[1]. Jej głównym organizatorem na terenie Izraela pozostaje Ha-Hitachadut le-Kaduregel be-Jisra’el (IFA)[2].

Według stanu na 1 listopada 2021 roku Josi Benajun i Tal Ben Chajjim mają odpowiednio 101 i 95 występów reprezentacyjnych, a Eran Zahawi strzelił 33 bramki w barwach reprezentacji Izraela.

W izraelskiej Premier-lidze grają takie znane kluby świata jak Maccabi Tel Awiw, Maccabi Hajfa, Hapoel Tel Awiw i Beitar Jerozolima.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Maccabi Tel Awiw, najstarszy izraelski klub w 1929 roku

Piłka nożna zaczęła zyskiwać popularność w Izraelu na początku XX wieku. W 1906 roku w Tel Awiwie powstał pierwszy izraelski klub piłkarski Maccabi Tel Awiw[3]. Po zakończeniu I wojny światowej, Liga Narodów starała się zapobiec rozszerzaniu na tych terytoriach kolonializmu. Nie mając jednak żadnej władzy wykonawczej, powierzyła mandat nad Palestyną w ręce Wielkiej Brytanii. Tak powstał Brytyjski Mandat Palestyny.

Po założeniu izraelskiej federacji piłkarskiej – Palestine Football Association lub Eretz Israel Football Association 14 sierpnia 1928 roku, rozpoczął się proces zorganizowania pierwszych oficjalnych Mistrzostw Palestyny. W sezonie 1931/32 startowała pierwsza edycja rozgrywek o mistrzostwo kraju zwanych Palestin Liga, w których 9 drużyn walczyło systemem ligowym o tytuł mistrza kraju. Rozgrywki odbywały się nieregularnie, niektóre z sezonów nie dokończono z powodu częstych powstań.

Narastający konflikt arabsko-żydowski spowodował, że na początku 1947 Wielka Brytania zrzekła się roli mediatora w Palestynie. Sprawa Palestyny została poddana pod obrady Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, które przyjęło 29 listopada 1947 rezolucję nr 181 w sprawie rozwiązania konfliktu arabsko-żydowskiego, poprzez utworzenie dwóch państw: arabskiego i żydowskiego. 14 maja 1948 państwo Izrael proklamowało niepodległość. W 1948 Palestyński Związek piłki Nożnej zmienił nazwę na IFA. W sezonie 1949/50 startowała pierwsza edycja Mistrzostw Izraela. 13 klubów walczyło systemem ligowym w Liga Yisra’elit o tytuł mistrza kraju. Druga edycja odbyła się dwa lata później w sezonie 1951/1952 w Liga Alef (liga A). W 1954 liga zmieniła nazwę na Liga Leumit (liga narodowa).

Izraelska Premier-liga powstała w 1999 roku, by zastąpić Ligę Leumit (która stała się drugą warstwą), gdy Izraelski Związek Piłki Nożnej zdecydował się na przetasowanie wszystkich lig w nadziei na poprawę konkurencji. Rozgrywki zawodowej Ligat ha’Al zainaugurowano w sezonie 1999/2000[4].

Format rozgrywek ligowych[edytuj | edytuj kod]

W obowiązującym systemie ligowym trzy najwyższe klasy rozgrywkowe są ogólnokrajowe (Ligat ha’Al, Liga Leumit i Liga Alef). Dopiero na czwartym poziomie pojawiają się grupy regionalne.

Puchary[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki pucharowe rozgrywane w Izraelu to:

  • Puchar Izraela (גביע המדינה, czyli Puchar Państwa Izrael),
  • Toto Cup (גביע הטוטו) - pucharowe rozgrywki osobno dla klubów pierwszej oraz drugiej ligi,
  • Superpuchar Izraela (אלוף האלופים, czyli Mistrz Mistrzów) - mecz między mistrzem kraju i zdobywcą Pucharu.

Reprezentacja narodowa[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sport in Israel. www.topendsports.com. [dostęp 2021-11-12]. (ang.).
  2. Israel Football Association [online], UEFA, 27 lutego 2020 [dostęp 2021-11-12] (ang.).
  3. Israel – List of Foundation Dates [online], RSSSF [dostęp 2021-11-12] (ang.).
  4. Israel - List of Final Tables [online], RSSSF [dostęp 2021-11-10] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]