Piotr Łaszkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Łaszkiewicz
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1892
Wiercieliszki

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Wilno Miasto

Stanowiska

komendant RU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Piotr Łaszkiewicz (ur. 13 sierpnia 1892 w Wiercieliszkach, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Wiercieliszkach, w rodzinie Adama. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika[1]. Służył w 15 Pułku Piechoty „Wilków”[2]. 3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 58. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. Był wówczas przydzielony do Komendy Miasta Dęblin. W październiku tego roku wrócił do macierzystego pułku na stanowisko dowódcy I batalionu[4]. Później został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[5].

W listopadzie 1928 został przeniesiony do 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko komendanta składnicy wojennej[6]. W marcu 1930 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[7], a w październiku 1931 na stanowisko kwatermistrza[8][9]. W kwietniu 1935 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto celem odbycia praktyki poborowej[10]. W sierpniu tego roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta PKU Wilno[11]. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Wilno Miasto, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Obowiązki komendanta pełnił w następnym roku[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13][14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 67.
  2. Spis oficerów 1921 ↓, s. 64.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 338.
  5. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31, 178.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 115.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 343.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 531.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 35.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 96.
  12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 860.
  13. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 470.
  14. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17.
  15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
  16. M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  17. M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]