Piotr Ostaszewski (pilot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Baliw (dyskusja | edycje) o 20:37, 7 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Piotr Ostaszewski
3 zwycięstwa
Ilustracja
Flight lieutenant (kapitan) Flight lieutenant (kapitan)
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1910
Sarny

Data i miejsce śmierci

8 maja 1965
Londyn

Przebieg służby
Lata służby

1936-1946

Siły zbrojne

Siły Powietrzne
RAF

Jednostki

132 Eskadra Myśliwska, 133 Eskadra Myśliwska, Dywizjon 609, Dywizjon 317, Dywizjon 303, Dywizjon 302, Dywizjon 308, Dywizjon 306, Dywizjon 85, Dywizjon 125, Dywizjon 501, Dywizjon 307, Dywizjon 78, Dywizjon 301,

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa,
bitwa o Anglię,

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (trzykrotnie) brytyjski Distinguished Flying Cross

Piotr Ostaszewski (ur. 19 maja 1910, zm. 8 maja 1965) – polski pilot, uczestnik Bitwy o Anglię w 609 dywizjonie myśliwskim RAF, kapitan (flight lieutenant) RAF.

Życiorys

Urodził się w Sarnach na Wołyniu (województwo poleskie) 19 maja 1910. Imiona jego rodziców nie są znane. Po ukończeniu szkoły studiował przez trzy lata chemię na Politechnice Lwowskiej. W 1934 wstąpił do Szkoły Oficerskiej Lotnictwa w Dęblinie którą ukończył w 1936 z drugą lokatą i z prawem wyboru pułku i został skierowany do 3 pułku lotniczego w Poznaniu, gdzie latał w 132 i 133 eskadrze myśliwskiej. Następnie był instruktorem w Wyższej Szkole Pilotażu w Grudziądzu, a potem - po przeniesieniu szkoły - w Ułężu.

W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w składzie tzw. “grupy dęblińskiej”, zorganizowanej przez instruktorów Szkoły Pilotażu Myśliwskiego w Ułężu.

Przez Rumunię, Francję przybył w styczniu 1940 do Wielkiej Brytanii, gdzie 5 sierpnia 1940 otrzymał przydział do 609 dywizjonu myśliwskiego RAF, w którego składzie walczył jako porucznik (flying officer). W Bitwie o Anglię startował do walk z Luftwaffe w składzie dywizjonu 609 na Spitfirerach. Brytyjscy piloci nazywali go "Osti". 13 sierpnia 1940 zestrzelił dwa niemieckie Junkersy, a dwa dni później Messerschmitta.

Jeden z brytyjskich pilotów dywizjonu 609, David Moore Crook tak pisał o tej ostatniej akcji zestrzelenia Messerschmitta: "Inny polski pilot, Osti, wyróżnił się w tej akcji. Ścigał Messerschmitta 110, który chcąc mu umknąć, zanurkował i z prędkością ponad 300 mil na godzinę zmykał nad polami okrążając nawet wieżę kościelną. Ale Osti przykleił mu się do ogona i nie dał się zgubić. W końcu Niemiec schwycił się ostatniej deski ratunku i przeleciał przez całą zaporę balonową Southampton. Osti przeleciał za nim, dogonił go nad Solentem i zestrzelił nad wyspą Wight. Ci dwaj Polacy, Novi and Osti [ Tadeusz Nowierski i Piotr Ostaszewski] byli wspaniałymi kolegami i wszyscy ich podziwialiśmy […]. Obaj byli bardzo spokojni, o pięknych manierach, i obaj byli świetnymi pilotami […]. Z pewnością byli jednymi z najdzielniejszych ludzi, jakich kiedykolwiek poznałem."[1]

25 sierpnia 1940 został ranny po ostrzelaniu w powietrzu jego Spitfire’a przez Bf 110 i awaryjnie lądował na uszkodzonym samolocie.

Od 7 marca 1941 służył kolejno: w 317 Dywizjonie Myśliwskim “Wileńskim”, w 303 Dywizjonie Myśliwskim im. T. Kościuszki, w 302 Dywizjonie Myśliwskim “Poznańskim”. Od 1 stycznia 1943 był w 306 Dywizjonie Myśliwskim “Toruńskim”. W tym samym roku odbywał szkolenie w nocnym lataniu. W 1944 latał w kilku brytyjskich dywizjonach oraz w 307 Nocnym Dywizjonie Myśliwskim “Lwowskich Puchaczy”.

Po II wojnie osiadł w Wielkiej Brytanii, gdzie został naturalizowany 8 grudnia 1949. W roku 1948 został awansowany na stopień kapitana RAF (flight lieutenant). Później używał nazwiska Peter Raymond. Zmarł w Londynie 8 maja 1965. Z małżeństwa z Jadwigą Wieczerzyńską pozostawił dwóch synów: Pawła (ur. 1946) i Krzysztofa (ur. 1950), zamieszkałych w Anglii. Był odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych: w 1941, 1944 i 1946 r. , a także brytyjskim Distinguished Flying Cross.

Przypisy

  1. Jonathan Reeve: Battle of Britain Voices. 37 Fighter Pilots Tell Their Extraordinary Stories. Amberley Publishing, 2015. ISBN 978-1445642642.

Bibliografia

  • Kenneth G Wynn: Men of the Battle of Britain. A Biographical Dictionary of The Few.. Frontline Books, 2015, s. 396. ISBN 978-1473847675.

Linki zewnętrzne