Pistolet Schwarzlose Modell 1908
 Pistolet Schwarzlose 1908 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Projektant | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,65 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy, 7 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
142 mm |
| Długość lufy |
105 mm |
| Masa | |
| broni |
0,53 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
260 m/s |
Modell 1908 – pistolet samopowtarzalny skonstruowany przez Andreasa Wilhelma Schwarzlose.
Andreas Wilhelm Schwarzlose zajmował się konstruowaniem pistoletów samopowtarzalnych od 1892 roku, jednak żadna z jego wczesnych konstrukcji nie była produkowana seryjnie. Dopiero po wprowadzeniu do uzbrojenia armii Austro-Węgier ckm-u Schwarzlose MG M. 07 w 1905 roku Schwarzlose zdecydował się uruchomić produkcję pistoletu samopowtarzalnego we własnej fabryce.
W odróżnieniu od wcześniejszych konstrukcji Andreasa Wilhelma Schwarzlose był to kieszonkowy pistolet samopowtarzalny przeznaczony do sprzedaży na rynku cywilnym. Pistolet Modell 1908 był produkowany od 1908 roku.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Modell 1908 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wyrzut lufy. Pistolet posiadał nieruchomy zamek połączony ze szkieletem. Po wystrzale lufa była wyrzucana do przodu. W czasie tego ruchu napinała sprężynę powrotną umieszczoną pod lufą. Jednocześnie następowała ekstrakcja łuski. Następnie lufa powracała w tylne położenie nasuwając się na nowy nabój i napinając kurek. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, z kurkiem wewnętrznym.
Modell 1908 był wyposażony w automatyczny bezpiecznik chwytowy. Miał on postać dźwigni umieszczonej w przedniej części chwytu. Ściągnięcie spustu było możliwe dopiero po prawidłowym ujęciu pistoletu. Bezpiecznik po wciśnięciu można było zablokować w tej pozycji przy pomocy zaczepu umieszczonego z lewej strony chwytu.
M1908 był zasilany z jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności siedmiu naboi. Gniazdo magazynka znajdowało się w chwycie pistoletowym. Zatrzask magazynka znajdował się w dolnej części chwytu.
Lufa gwintowana, posiadała cztery bruzdy prawoskrętne.
Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Frederick Myatt, Pistolety i rewolwery. Ilustrowana historia broni krótkiej od szesnastego wieku do czasów współczesnych, Leszek Erenfeicht (tłum.), Warszawa: ESPADON, 1993, ISBN 83-85489-06-1, OCLC 749319947.