Pomrów czarniawy

Pomrów czarniawy
	Limax cinereoniger
	Wolf, 1803
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	płucodyszne
Rząd	trzonkooczne
Nadrodzina	Limacoidea
Rodzina	pomrowiowate
Rodzaj	Limax
Gatunek	pomrów czarniawy
Synonimy
	Limax alpinus Férussac, 1822; Limax cinereoniger var. brunnea Roebuck, 1918; Limax cinereoniger var. schulzei Gerhardt, 1941; Limax zilchi Grossu & Lupu, 1962;
	Limax alpinus Férussac, 1822; Limax cinereoniger var. brunnea Roebuck, 1918; Limax cinereoniger var. schulzei Gerhardt, 1941; Limax zilchi Grossu & Lupu, 1962;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pomrów czarniawy (Limax cinereoniger) – gatunek ślimaka z rodziny pomrowiowatych (Limacidae). Wraz z pomrowiem wielkim są największymi z polskich ślimaków nagich^[3]^[4].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Osiąga długość do 20 cm. Ubarwienie jednolite: popielate, beżowe, kawowe lub czarne. Zwykle z ciemniejszym płaszczem, u dorosłych boczne pola podeszwy są zawsze czarne, podeszwa u młodych osobników jednobarwna i jasna, zazwyczaj. Na płaszczu nigdy nie występują plamy, zdarzają się takie natomiast na pozostałych częściach ciała. Na przodzie ciała posiada dwie pary czułków^[4]. Pozostałością muszli jest cienka, wapienna płytka, okryta płaszczem. Niewielki otwór oddechowy znajduje się z boku w tylnej części płaszcza^[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje całą Europę^[4]. W Polsce występuje jako gatunek zawleczony od XVI wieku. Występuje głównie w zaroślach i lasach liściastych oraz mieszanych. W ogrodach i parkach jest rzadki. Unika miejsc suchych i nasłonecznionych^[5].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Głównym źródłem jego pokarmu są grzyby, przy czym preferuje już nadgryzione. Zjada zarówno grzyby jadalne dla człowieka, jak i te dla ludzi trujące. Nie gardzi jednak również innymi źródłami pokarmu: roślinami, glonami i porostami, a także martwą materią organiczną. Pierwsza, znajdująca się bliżej ziemi para czułków odbiera bodźce dotykowe, druga, położona w górnej części głowy para dłuższych czułków odbiera bodźce świetlne. W skórze ma zakończenia nerwowe rozpoznające kwasowość podłoża. Żeruje głównie w nocy, po opadach deszczu wychodzi na żerowanie również w dzień. Żyje kilka lat^[5].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Jest jajorodny i jest obojnakiem. Aby mógł się rozmnażać, konieczne jest zapłodnienie krzyżowe pomiędzy dwoma osobnikami. Odbywa się to w dość specyficzny sposób – kopulujące z sobą ślimaki (każdy z nich jest hermafrodytą) wykonują charakterystyczny „taniec”, wisząc przy tym np. na gałązce na wytworzonych przez siebie pasmach śluzu. Podczas tej kopulacji przekazują sobie nawzajem wypełnione plemnikami spermatofory. Zapłodnione wzajemnie ślimaki składają od 50 do 130 jaj, na ziemi, w jakimś zasłoniętym miejscu^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

mięczaki Polski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d MolluscaBase eds., Limax cinereoniger Wolf, 1803, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-20] (ang.).
↑ Limax cinereoniger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 404. ISBN 978-83-88147-09-8.
↑ ^a ^b ^c Jan Kozłowski: Ślimaki nagie w uprawach. Klucz do identyfikacji. Metody zwalczania. Poznań: Instytut Ochrony Roślin, 2010, s. 64. ISBN 978-83-89867-45-2.
↑ ^a ^b ^c ^d Pomrów czarniawy (Limax cinereoniger) – pożyteczny pomrów?. [w:] Świat Makro.com [on-line]. [dostęp 2014-06-22]. (pol.).

[mb-1] MolluscaBase eds., Limax cinereoniger Wolf, 1803, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-20] (ang.).

[iucn-2] Limax cinereoniger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[FaunaT3-3] Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 404. ISBN 978-83-88147-09-8.

[Kozłowski-4] Jan Kozłowski: Ślimaki nagie w uprawach. Klucz do identyfikacji. Metody zwalczania. Poznań: Instytut Ochrony Roślin, 2010, s. 64. ISBN 978-83-89867-45-2.

[makro-5] Pomrów czarniawy (Limax cinereoniger) – pożyteczny pomrów?. [w:] Świat Makro.com [on-line]. [dostęp 2014-06-22]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]