Portret Martina Zapatera (1790)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Martina Zapatera
Ilustracja
Autor

Francisco Goya

Data powstania

1790

Medium

olej na płótnie

Wymiary

82,8 × 64,5 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Museo de Arte de Ponce

Portret Martina Zapatera (hiszp. Retrato de Martín Zapater) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi przedstawiający jego przyjaciela, Martina Zapatera[1].

Martín Zapater (1747–1800) był zamożnym kupcem pochodzącym z Aragonii, a jednocześnie mecenasem sztuki i człowiekiem oświecenia. Był bliskim przyjacielem Goi, znali się od dzieciństwa. Razem uczęszczali do jednej z darmowych szkół w Saragossie prowadzonych przez Zakon pijarów (Escuelas Pías de San Antón). Przez wiele lat utrzymywali obszerną korespondencję – dziś cenne źródło wiedzy o malarzu. Goya dwukrotnie namalował jego portret, pierwszy w 1790 oraz drugi, znakomitszy Portret Martina Zapatera w 1797 roku[2][3].

Portret z 1790 roku to pierwszy znany wizerunek Zapatera wykonany przez Goyę. Charakteryzuje się prostotą i oszczędnością środków. Zapater został przedstawiony na neutralnym tle. Siedzi na krześle przy biurku, na którym widać dokumenty z inskrypcją Swojemu przyjacielowi Martinowi Zapaterowi, Goya, 1790[4][5]. Ma na sobie niebieską marynarkę z dużymi guzikami, jedwabną szaro-zieloną kamizelkę i jasny krawat. Twarz Zapatera zdradza następstwa niedawno przebytej choroby[4].

Goya rozpoczął pracę na portretem podczas swojego pobytu w Saragossie w październiku 1790 i ukończył go w grudniu tego samego roku. Obraz, który był własnością Zapatera, odziedziczył syn jego bratanka Francisco Zapater y Gómez (Zapater nigdy się nie ożenił). Na początku XX wieku obraz należał do paryskiej kolekcji Durant-Ruel, skąd trafił do kolekcji Petera Arrella Browna Widenera w Filadelfii oraz Thyssen-Bornemisza w Lugano. Przez pewien czas znajdował się w depozycie w Galerii Cramer w Hadze, skąd trafił do prywatnej kolekcji w Londynie i ostatecznie do Museo de Arte de Ponce w Portoryko, gdzie obecnie się znajduje[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Werner Hofmann: Goya. Das Zeitalter der Revolucionen (1789–1830). München: Prestel, 1980, s. 318. ISBN 3-7913-0520-4.
  2. Merdedes Águeda (red.), Xavier Salas (red.): Francisco Goya. Cartas a Martín Zapater. Tres Cantos, 2003. ISBN 978-84-7090-399-1.
  3. Pierre Gassier: Goya dans les collections suisses. Martigny: Fondation Pierre Gianadda, 1982, s. 42–43.
  4. a b c Martín Zapater. Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2020-03-18]. (hiszp.).
  5. Mi amigo Martín Zapater. Con el/mayor trabajo/te a hecho el/Retrato,/Goya,/1790