Przełęcz Koniakowska
 Widok z Ochodzitej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
766[1] m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°33′10,2″N 18°58′37,7″E/49,552833 18,977139
| |
Przełęcz Koniakowska (766 m) – dość szerokie i głębokie siodło w obrębie Bramy Koniakowskiej, w głównym grzbiecie Beskidu Śląskiego – i w głównym wododziale Polski, między Koczym Zamkiem na południu a Tyniokiem na północy[1]. Stanowi ona najniższy punkt wododziału między doliną Kameszniczanki w dorzeczu Soły (a więc Wisły) na wschodzie a doliną Olzy w dorzeczu Odry na zachodzie[2]. Zgodnie z nową regionalizacją fizycznogeograficzną Polski przełęcz stanowi granicę między dwoma mezoregionami: Beskidem Śląskim (na północy) i Międzygórzem Jabłonkowsko-Koniakowskim (na południu)[3][4].
Stoki poniżej przełęczy, zwłaszcza wschodnie, są strome i pocięte dość głębokimi wąwozikami drobnych cieków wodnych, dlatego nie była ona nigdy wykorzystywana do celów komunikacyjnych. Budowany z końcem XVIII w. gościniec z Żywca do Jabłonkowa (tzw. Cysorka) poprowadzono na południe od przełęczy – tuż poza szczytem Koczego Zamku[2]. Bezleśny rejon przełęczy pokrywają łąki i pola uprawne rozrzuconych tu przysiółków Koniakowa i Kamesznicy. Grzbietem przez przełęcz wiodą niebieskie znaki szlaku turystycznego ze Zwardonia na Baranią Górę[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Przełęcz Koniakowską biegnie niebieski szlak turystyczny:
odcinek: Koniaków (przystanek PKS pod Koczym Zamkiem) – Tyniok – Przełęcz Koniakowska – Mała Gańczorka – Gańczorka – Karolówka – Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą. Odległość 7,3 km, suma podejść 310 m, czas przejścia 2:20 godz., z powrotem 2 godz.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
- ↑ a b Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 18,20,71,72, ISBN 978-83-89188-71-7.
- ↑ Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Paweł Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] „Regionalna geografia fizyczna Polski”, red. Richling A., Solon J., Macias A., Balon J., Borzyszkowski J., Kistowski M., Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 481–496, ISBN 978-83-7986-381-5.
- ↑ Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Regionalizacja fizycznogeograficzna Karpat Zachodnich – studium metodologiczne, [w:] Struktura środowiska przyrodniczego a fizjonomia krajobrazu, red. Ziaja W., Jodłowski M., Kraków 2014, s. 85–106, ISBN 978-83-640890-2-2.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.