Niełazik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pseudantechinus)
Niełazik
Pseudantechinus
Tate, 1947[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – niełazik duży (P. woolleyae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Nadrząd

torbacze

Rząd

niełazokształtne

Rodzina

niełazowate

Podrodzina

niełazy

Rodzaj

niełazik

Typ nomenklatoryczny

Phascogale macdonnellensis W.B. Spencer, 1896

Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Niełazik[2] (Pseudantechinus) – rodzaj ssaków z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w obrębie rodziny niełazowatych (Dasyuridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[3][4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 6,3–11,5 cm, długość ogona 5,6–12,5 cm; masa ciała samic 14–45 g, samców 14–50 g[3][6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1947 roku amerykański zoolog i botanik George Henry Hamilton Tate na łamach Bulletin of the American Museum of Natural History[1]. Jako gatunek typowy Tate wyznaczył niełazika gruboogonowego (P. macdonnellensis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Pseudantechinus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Antechinus Macleay, 1841 (chutliwiec)[1].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[7][4][2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c G.H.H. Tate. On the anatomy and classification of the Dasyuridae (Marsupialia). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 88, s. 139, 1947. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 7. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b A.M. Baker: Family Dasyuridae (Carnivorous Marsupials). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 294–298. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 60–62. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Pseudantechinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-23].
  6. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 44. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-24]. (ang.).