Róg obfitości
 |
Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Róg obfitości (także róg Amaltei; gr. κέρας Ἀμαλθείας kéras Amáltheias, łac. cornu copiae) – związek frazeologiczny, pochodzący z mitologii greckiej. Wyrażenie to ma związek z powstaniem świata według Greków. Podczas gdy Kronos, który był bogiem świata Hellenów, panował na niebie, mały Zeus, jego syn, który nie został przez niego zjedzony, wychowywał się pod okiem kozy Amaltei. Pewnego razu, kiedy zwierzę ułamało róg, mały bóg wziął go do ręki i pobłogosławił, tak powstał róg obfitości. Napełniał się on wszystkim, czego zapragnął jego posiadacz. Dzisiaj jest to symbol dostatku i dobrobytu. Wyrażenie jest często używane w literaturze, np.: „Założona przez nich firma okazała się istnym rogiem obfitości”. Rogiem obfitości nazywa się także tytę.
W starożytności termin ten odnosił się do ziem pomiędzy doliną nilową a Mezopotamią – pasa ziem przynoszących największe plony i zapewniających dobrobyt. Według niektórych teorii w tym starożytnym rogu obfitości pojawiły się pierwsze osady ludzkie około 10 000 lat p.n.e.
Motyw rogu obfitości stanowił częsty element dekoracyjny w sztuce[1]. Jego przedstawienie miało formę rogu przepełnionego owocami i kwiatami, niekiedy również klejnotami[1]. Jako ornament typowy był zwłaszcza dla baroku i klasycyzmu[1].
