Raimond van der Gouw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raimond van der Gouw
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1963
Oldenzaal

Wzrost

191 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Go Ahead Eagles
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1988 Go Ahead Eagles 97 (0)
1988–1996 SBV Vitesse 258 (0)
1996–2002 Manchester United 37 (0)
2002–2003 West Ham United 0 (0)
2003–2004 Waalwijk 1 (0)
2004–2007 Apeldoorn 100 (1)
W sumie: 493 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2009 Sunderland (trener bramkarzy)
2009–2020 SBV Vitesse (trener bramkarzy)
2010 SBV Vitesse (tymczaasowo)
2020–2022 PSV Eindhoven (trener bramkarzy)
2023–2024 SBV Vitesse (trener bramkarzy)
2024– Szachtar Donieck (trener bramkarzy)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Raimond van der Gouw (ur. 24 marca 1963 w Oldenzaal) – były holenderski piłkarz występujący na pozycji bramkarza.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Holandia[edytuj | edytuj kod]

Van der Gouw zawodową karierę rozpoczynał w klubie Go Ahead Eagles, gdzie występował początkowo w zespołach juniorskich. W Eredivisie zadebiutował 14 września 1985 w wygranym 2:1 meczu z FC Den Bosch[1]. W tym czasie jego zespół zajmował miejsca w dolnej połowie tabeli. W jego pierwszym sezonie w zawodowej piłce zakończył rozgrywki na dziesiątym miejscu w Eredivisie[2]. W 1987 roku spadł z klubem do Eerste divisie[3], a w następnym sezonie jego zespół nie zdołał awansować zajmując 12. miejsce w lidze[4]. W Go Ahead Eagles van der Gouw spędził łącznie trzy sezony. W tym czasie rozegrał 97 ligowych meczów.

W 1988 przeszedł do innego drugoligowego zespołu – SBV Vitesse. W 1989 roku zajmując pierwsze miejsce w Eerste divisie awansował z zespołem do Eredivisie[5]. W 1990 dotarł z nim do finału Pucharu Holandii, gdzie Vitesse przegrało 0:1 z PSV Eindhoven[6].

Anglia[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku van der Gouw podpisał kontrakt z angielskim Manchesterem United. W Premier League zadebiutował 21 września 1996 w bezbramkowo zremisowanym meczu z Aston Villą. W Manchesterze spędził sześć lat. W tym czasie zdobył z klubem cztery mistrzostwa Anglii (1997, 1999, 2000, 2001), Puchar Anglii (1999), Ligę Mistrzów (1999) oraz Puchar Interkontynentalny (1999).

W czerwcu 2002 roku odszedł do innego zespołu Premier League – West Hamu United[7]. W sezonie 2002/2003 nie rozegrał tam żadnego spotkania.

Dalsza kariera[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2003 roku van der Gouw powrócił do Holandii, gdzie został graczem pierwszoligowego RKC Waalwijk[8]. W 2004 roku przeszedł do drugoligowego AGOVV Apeldoorn, gdzie w 2007 roku w wieku 44 lat zakończył karierę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Go Ahead Eagles 2-1 FC Den Bosch. Voetbal International. [dostęp 2010-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. (niderl.).
  2. ↑ Netherlands 1986/86. RSSSF. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  3. ↑ Netherlands 1986/87. RSSSF. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  4. ↑ Netherlands 1987/88. RSSSF. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  5. ↑ Netherlands 1988/89. RSSSF. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  6. ↑ Netherlands Cup Finals. RSSSF. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  7. ↑ Van der Gouw joins West Ham. bbc.co.uk, 2002-06-28. [dostęp 2015-11-15]. (ang.).
  8. ↑ Van der Gouw bij RKC. „Leidsch Dagblad”, s. 17, 2003-12-05. (niderl.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Trenerzy SBV Vitesse
  1. ↑ a b c d e f trener tymczasowy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raimond_van_der_Gouw&oldid=73742522”