Ramphiculus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ramphiculus
Bonaparte, 1854[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – owocożer czerwonolicy (R. jambu)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

gołębiowe

Rodzina

gołębiowate

Podrodzina

trerony

Rodzaj

Ramphiculus

Typ nomenklatoryczny

Ptilonopus occipitalis G.R. Gray, 1844

Synonimy
Gatunki

9 gatunków – zobacz opis w tekście

Ramphiculusrodzaj ptaków z podrodziny treronów (Raphinae) w obrębie rodziny gołębiowatych (Columbidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[11].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 22–38 cm; masa ciała 142–333 g[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Ramphiculus (Rhamphiculus): gr. ῥαμφη rhamphē „dziób”; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[12].
  • Omeotreron: gr. ὁμοιος homoios „to samo” (tj. jednolity kolor, zabarwienie); τρηρων trērōn, τρηρωνος trērōnos „gołąb”, od τρεω treō „uciekać ze strachu”[13]. Typ nomenklatoryczny: Ptilopus batilda Bonaparte, 1854 (= Ptilonopus occipitalis G.R. Gray, 1844).
  • Treroloema (Trerolaema): gr. τρηρων trērōn, τρηρωνος trērōnos „gołąb”, od τρεω treō „uciekać ze strachu”; λαιμος laimos „gardło”[14]. Typ nomenklatoryczny: Trerolaema leclancheri Bonaparte, 1855.
  • Jambotreron: epitet gatunkowy Columba jambu J.F. Gmelin, 1789; gr. τρηρων trērōn, τρηρωνος trērōnos „gołąb”, od τρεω treō „uciekać ze strachu”[15]. Typ nomenklatoryczny: Columba jambu J.F. Gmelin, 1789.
  • Laryngogramma: gr. λαρυγξ larunx, λαρυγγος larungos „tchawica, gardło”; γραμμη grammē „linia”, od γραφω graphō „pisać”[16]. Typ nomenklatoryczny: Columba gularis Quoy & Gaimard, 1830 (= Ptilinopus subgularis A.B. Meyer & Wiglesworth, 1896).
  • Xenotreron: gr. ξενος xenos „inny, dziwny”; τρηρων trērōn, τρηρωνος trērōnos „gołąb”, od τρεω treō „uciekać ze strachu”[17]. Typ nomenklatoryczny: Ptilopus incognitus Tweeddale, 1877 (= Ptilonopus occipitalis G.R. Gray, 1844).
  • Phassa: gr. φασσα phassa „gołąb”[18].
  • Neoleucotreron: gr. νεος neos „nowy”; genus Leucotreron Bonaparte, 1854[19]. Typ nomenklatoryczny: Leucotreron merrilli McGregor, 1916.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Gatunki wyodrębnione z rodzaju Ptilinopus; w takim ujęciu do rodzaju należą następujące gatunki[20]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wariant pisowni Treroloema Bonaparte, 1855.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Ramphiculus Bonaparte, 1854.
  3. Nowa nazwa dla Ramphiculus Bonaparte, 1854 ze względu na puryzm

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième Série. 1, s. 139, 1854. (fr.). 
  2. Ch.L. Bonaparte. Coup d’oeil sur l’ordre des Pigeons. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 39, s. 878, 1854. (fr.). 
  3. Ch.L. Bonaparte. Notices ornithologiques. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 41, s. 247, 1855. (fr.). 
  4. Ch.L. Bonaparte. Notices ornithologiques. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 2e série. 7, s. 380, 1855. (fr.). 
  5. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 97. (ang.).
  6. Reichenbach 1861 ↓, s. 98.
  7. Reichenbach 1861 ↓, s. 102.
  8. A. Hay. On the Collection made by Mr. A. H. Everett in the Island of Mindanao. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1877, s. 832, 1877. (ang.). 
  9. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 281. (niem.).
  10. R.C. McGregor. New or noteworthy Philippine birds, II. „The Philippine Journal of Science”. 13 (D), s. 1, 1918. (ang.). 
  11. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Pigeons and Doves (Columbidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020, DOI10.2173/bow.columb2.01 [dostęp 2023-04-22] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  12. The Key to Scientific Names, Ramphiculus [dostęp 2023-04-22].
  13. The Key to Scientific Names, Omeotreron [dostęp 2023-04-22].
  14. The Key to Scientific Names, Treroloema [dostęp 2023-04-22].
  15. The Key to Scientific Names, Jambotreron [dostęp 2023-04-22].
  16. The Key to Scientific Names, Laryngogramma [dostęp 2023-04-22].
  17. The Key to Scientific Names, Xenotreron [dostęp 2023-04-22].
  18. The Key to Scientific Names, Phassa [dostęp 2023-04-22].
  19. The Key to Scientific Names, Neoleucotreron [dostęp 2023-04-22].
  20. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 – trerony (wersja: 2023-03-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]