Ramsayornis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ramsayornis
Mathews, 1912[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – miodalek prążkowany (R. fasciatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Ramsayornis

Typ nomenklatoryczny

Gliciphila subfaciata E.P. Ramsay, 1868 (= Gliciphila modesta G.R. Gray, 1858).

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Ramsayornisrodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii i na Nowej Gwinei[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12–14 cm; masa ciała 8–14 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1912 roku australijski ornitolog Gregory Macalister Mathews na łamach czasopisma Austral Avian Record[1]. Gatunkiem typowym jest miodalek brązowy (Ramsayornis modestus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Ramsayornis: dr Edward Pierson Ramsay (1842–1916), australijski zoolog, kurator Muzeum Australijskiego w Sydney w latach 1874–1894; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[6].
  • Ryanornis: Sir Charles Snodgrass Ryan (1853–1926), australijski chirurg, ornitolog, współzałożyciel RAOU; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[7]. Typ nomenklatoryczny: Glyciphila fasciata Gould, 1843.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Charles Wallace Richmond uważał że nazwa ta jest niepoprawna późniejszą pisownią Ramsayornis Mathews, 1912[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b G.M. Mathews. New generic names for Australian birds. „Austral Avian Record”. 1 (5), s. 115, 1912–1913. (ang.). 
  2. A.P. Peterson: Richmond Index images -- Genus group names. Zoonomen: Zoological Nomenclature Resource. [dostęp 2023-05-26]. (ang.).
  3. A.J. Campbell. Notes on Birdsfrom the Gouldian-Gilbert, Type-locality, North Australia. „The Emu”. 18 (3), s. 186, 1919. (ang.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-26]. (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-26] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Ramsayornis [dostęp 2023-05-26].
  7. The Key to Scientific Names, Ryanornis [dostęp 2023-05-26].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).