Rangun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rangun
ရန်ကုန်
Ilustracja
Panorama Rangunu z ostatniego piętra wieżowca Sakura Tower; widoczny m.in. port oraz pagoda Sule
Flaga
Flaga
Państwo

 Mjanma

Prowincja

Rangun

Burmistrz

Maung Maung Soe

Powierzchnia

1036 km²

Wysokość

10–579 m n.p.m.

Populacja (2014)
• liczba ludności
• gęstość


7 360 703[1]
7160,3 os./km²

Nr kierunkowy

01

Tablice rejestracyjne

YGN

Położenie na mapie Mjanmy
Mapa konturowa Mjanmy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rangun”
Ziemia16°48′N 96°09′E/16,800000 96,150000
Strona internetowa

Rangun (birm. ရန်ကုန် /jàɴɡòʊɴ/) – największe miasto Mjanmy, stolica kraju od 1886 do 2006.

Miasto położone we wschodniej części delty Irawadi, nad rzeką Rangun, w prowincji Rangun. Ludność: 7,360 mln mieszkańców (2014). Główna ulica miasta to Anawrahta Road. Centrum gospodarcze i kulturalne kraju. Międzynarodowy port lotniczy – Mingaladon. Główny port morski kraju. Uniwersytet założony w 1920 oraz inne wyższe uczelnie. Instytut Buddyjski i Biblioteka Narodowa.

Toponimia[edytuj | edytuj kod]

W 1755 roku król Alaungpaya nadał mońskiemu miastu Dagon nową nazwę Yangon. Powstała ona z połączenia dwóch słów: yan (ရန်) i koun (ကုန်), oznaczających odpowiednio „wrogowie” i „uciekli”. Nazwa ta jest też tłumaczona jako „koniec walki/wojny”. Po zajęciu Birmy przez Brytyjczyków upowszechniła się angielska forma Rangoon (nawiązująca prawdopodobnie do wymowy nazwy miasta w języku arakańskim), która została zapożyczona także do innych języków zachodnich. W 1989 roku junta wojskowa przyjęła angielski zapis nazwy Yangon zamiast dotychczasowej formy Rangoon, bardziej zbliżony do wymowy birmańskiej[2][3].

Tradycyjnym polskim egzonimem zalecanym przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej jest Rangun[4].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rangun położony jest w Dolnej Birmie, w miejscu połączenia rzek Yangon i Pègu, około 30 km od Zatoki Martaban.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Według klasyfikacji Köppena-Geigera w Rangunie panuje klimat tropikalny monsunowy (Am). Pora deszczowa, z obfitymi opadami, trwa od maja do października, a pora sucha od listopada do kwietnia. Średnie temperatury wykazują niewielką zmienność w ciągu roku.

Średnia temperatura i opady dla Rangun
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru
Średnie temperatury w dzień [°C] 31,6 33,6 35,4 36,6 33,6 30,2 29,5 29,4 30.1 31.3 31,8 31
Średnie temperatury w nocy [°C] 18 18,9 21,3 24,1 25,2 24,5 24,3 24,2 24,3 24,1 22,6 19,2
Opady [mm] 3 4 19 24 302 516 468 503 305 172 50 12
Źródło: [5] 2013-11-09

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek Sądu Cywilnego Prowincji Rangun – przykład brytyjskiej architektury kolonialnej

W I tysiącleciu po Chr. obszar, na którym dziś znajduje się Rangun zamieszkany był przez Monów. Pod koniec XI w. władzę nad tymi terenami przejęło na ok. 200 lat birmańskie królestwo Paganu. W tym okresie na terenie obecnej dzielnicy Dala znajdował się prawdopodobnie mały port morski[6]. Po upadku królestwa Paganu obszar dzisiejszego Rangunu znalazł się w obrębie mońskiego królestwa Hanthawaddy ze stolicą w Pegu. Prawdopodobnie w połowie XIV w. zaczęło rosnąć znaczenie położonej tam pagody Szwedagon i, co za tym idzie, otaczającej jej mońskiej osady Dagon (lub Lagun), która jednak aż do XVIII w. pozostawała w cieniu znajdującego się po drugiej stronie rzeki Dala[7].

W 1755 r. birmański król Alaungpaya zajął miejscowość i nadał jej nazwę Yangon. Uczynił on z Yangonu centrum handlu w Dolnej Birmie pozbawiając tej funkcji Pegu. Otoczył on miasto palisadą o wymiarach 1500 × 800 m. W obrębie umocnień znalazły miejsce między innymi kościoły katolicki i ormiański oraz meczet, co stanowiło przedłużenie wielokulturowego charakteru Pegu (poza ich obrębem, na północy znalazła się pagoda Sule). Do znajdującej się ok. 3 km na północ pagody Szwedagon prowadziła specjalna droga, która na początku XIX w. została wybrukowana na koszt muzułmańskiego konwertyty na buddyzm. Około 1790 r. miasto liczyło ok. 30 000 mieszkańców. Nie cieszyło się najlepszą reputacją, jako miejsce schronienia niewypłacalnych dłużników z całych Indii oraz dużej liczby cudzoziemskich rozbitków życiowych[8]. Jedną z pamiątek po tym okresie są nazwy niektórych części miasta (np. Ahlone) odpowiadające nazwom wsi z doliny rzeki Mu, skąd Alaungpaya ściągał osadników, chcąc zniwelować liczebną przewagę Monów na tych terenach.

W 1824 r., podczas I wojny brytyjsko-birmańskiej, Yangon został zdobyty przez Brytyjczyków, jednak miasto zwrócono Birmie po podpisaniu traktatu w Yadanabo (1826). W latach 1886–1947 Rangun był stolicą skolonizowanej przez Anglików (kolonizacja w 1852) Mjanmy – w tym okresie zaczęto używać nazwy Rangun (ang. Rangoon). W 1948 r. w mieście proklamowano niepodległość kraju.

W 2006 roku stolica państwa została przeniesiona do miasta Naypyidaw.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Rangun dzieli się na cztery dystrykty, a te z kolei na dzielnice (formalnie: okręgi miejskie, birm. မြို့နယ် /mjnɛ̀/, ang. townships), których jest łącznie 33.

Dystrykt Zachodni (Śródmieście) Dystrykt Wschodni Dystrykt Południowy Dystrykt Północny

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, drzewny, włókienniczy, chemiczny, szklarski, hutniczy, rzemieślniczy, stoczniowy oraz taboru kolejowego[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zabytki Rangunu

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2014 Census ↓.
  2. Seekins 2005 ↓, s. 50.
  3. Seekins 2005 ↓, s. 369.
  4. Nazewnictwo 2006: 24.
  5. Climate data.org.
  6. Stadtner 2011 ↓, s. 43.
  7. Stadtner 2011 ↓, s. 44.
  8. Stadtner 2011 ↓, s. 45.
  9. Rangun, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]