Ratusz w Paczkowie
50°27′50″N 17°00′21″E/50,463889 17,005833 nr rej. 924/64 z 2.06.1964
| |
 Ratusz w Paczkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1550 |
| Ukończenie budowy |
1552 |
| Ważniejsze przebudowy |
1822 |
Położenie na mapie Paczkowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
Położenie na mapie gminy Paczków  | |
| 50°27′50″N 17°00′21″E/50,463889 17,005833
| |
| Strona internetowa | |
Ratusz w Paczkowie – pierwotnie renesansowa budowla, później przebudowana w stylu neoklasycystycznym, umiejscowiona na rynku, obecnie siedziba władz miejskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Bryłę ratusza wraz z wieżą wznoszono w latach 1550–1552[1]. Fundatorem budowy był biskup wrocławski Baltazar Promnitz. Pierwotnie budowla składała się z dwóch prostokątnych budynków, zakończonych trójkątnymi zdobionymi szczytami[1]. Z boku przystawiono wieżę, w dolnej części kwadratową, wyżej przechodzącą w ośmiobok. Taki kształt budowli widnieje na zachowanym rysunku Friedricha Benharda Wernera z 1730 roku[1].
W latach 1821–1822 budowla została gruntownie przebudowana, w wyniku czego została jej nadana obecna neoklasycystyczna forma. W okresie 1911-1912 wykonano dekoracje stiukową w sali posiedzeń rady miejskiej.
Zarządzeniem wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 20 czerwca 1964 roku ratusz został wpisany do rejestru zabytków[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Bryła ratusza ma trzy kondygnacje i neoklasycystyczną elewację, z zachowanymi płaskorzeźbami, pochodzącymi z okresu renesansu. Wewnątrz znajduje się sień ze sklepieniem kolebkowym oraz sale z zabytkowymi detalami architektonicznymi, wśród których najciekawsza jest sala obrad z dekoracjami stiukowymi[3].
Renesansowa wieża wysokości 45 m[4] usytuowana jest w północnym narożniku budowli. Do wejścia prowadzą dwubiegunowe schody z balustradą tralkową[3]. Podstawa wieży ma przekrój kwadratowy, znajdują się w niej pomieszczenia ze sklepieniami kolebkowymi i kolebkowymi z lunetami. Wyższa część ma przekrój ośmioboczny, na narożach są wałki, tworzące rzędy półkolistych wnęk arkadowych. W połowie wysokości wieży są cztery tarcze zegarowe, ujęte pilastrami podtrzymującymi gzyms i wolutowe ozdoby[3]. Kolejna część – również o przekroju ośmiobocznym – posiada ganek, otoczony tralkową balustradą, tworzącą taras widokowy. Najwyższa część wieży jest węższa i posiada ostrosłupowy hełm z iglicą[3]. We wnętrzu wieży znajduje się zabytkowy mechanizm zegarowy, wyprodukowany w 1858 roku przez Carla Weissa, zegarmistrza z Głogowa. Są też trzy dzwony: z 1714, 1735 r., trzeci również osiemnastowieczny[5].
Taras widokowy dostępny jest dla turystów za opłatą. Roztacza się z niego szeroka panorama miasta oraz rozciągających się na południu pasm Sudetów Wschodnich.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Roman Pawlak: Zabytkowe ratusze. Warszawa: MUZA SA, 2003, s. 189. ISBN 83-7200-991-0.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14].
- ↑ a b c d Roman Pawlak: Zabytkowe ratusze. Warszawa: MUZA SA, 2003, s. 190. ISBN 83-7200-991-0.
- ↑ Bałłaban Jerzy, Michalak Stanisław, Pszczyński Korneliusz: Województwo opolskie. Przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 1967, s. 182.
- ↑ Paczków. [dostęp 2014-03-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077.
- Roman Pawlak, „Zabytkowe ratusze”, Warszawa, MUZA SA, 2003, ISBN 83-7200-991-0.