Reichsmark
Reichsmark – niemiecka waluta, wprowadzona w wyniku wymiany walutowej w 1924 (kurs wymiany: 1 bilion marek inflacyjnych = 1 nowa marka). Emitowana przez Reichsbank (Bank Rzeszy). Dzieliła się na 100 reichspfennigów.
Początkowo nazwą nowej waluty była rentenmarka, jednakże mocą Ustawy Bankowej z 1924, rentenmarka została przemianowana na reichsmarkę.
Wydawano następujące nominały monet:
- 1 reichspfennig (brąz 1924–1940, cynk 1940–1946),
- 2 reichspfennig (brąz 1923–1940),
- 4 reichspfennig (brąz 1932),
- 5 reichspfennig (aluminium-brąz 1924–1939, cynk 1940–1948),
- 10 reichspfennig (aluminium-brąz 1924–1939, cynk 1940–1948),
- 50 reichspfennig (nikiel 1927–1939, aluminium 1939–1944),
- 1 reichsmark (srebro 1925–1927, nikiel 1933–1939),
- 2 reichsmark (srebro 1925–1939),
- 3 reichsmark (srebro 1925–1932),
- 5 reichsmark (srebro 1925–1939).
Obiegowe emisje srebrnych monet dwumarkowych (1936–1939) i pięciomarkowych (1935–1939) przedstawiają na rewersie portret Paula von Hindenburga. Wcześniejsze pięciomarkówki (1934–1935) przedstawiają kościół garnizonowy w Poczdamie.
Wyemitowano także monety 2 i 5 markowe z Marcinem Lutrem i Friedrichem Schillerem
- 2 reichsmarki Marcin Luter – 1933
- 2 reichsmarki Friedrich Schiller – 1934 (wybijano tylko w jednej (F) z sześciu mennic (A,D,E,F,G,J) rzeszy)
- 5 reichsmark Marcin Luter – 1933
- 5 reichsmark Friedrich Schiller – 1934 (wybijano tylko w jednej (F) z sześciu mennic (A,D,E,F,G,J) rzeszy)
Banknoty emitowane przez Reichsbank posiadały napis „Reichsbanknote” i wydawane były w następujących nominałach:
- 5 reichsmark
- 10 reichsmark
- 20 reichsmark
- 50 reichsmark
- 100 reichsmark
- 1000 reichsmark
Reichsmarka została w 1948 zastąpiona w zachodnich strefach okupacyjnych marką niemiecką (Deutsche Mark), a w strefie radzieckiej marką NRD (Mark der Deutschen Demokratischen Republik).
