Reprezentacja Czarnogóry w piłce nożnej mężczyzn
Przydomek |
Hrabri Sokoli (Dzielne Sokoły) |
---|---|
Związek | |
Sponsor techniczny | |
Trener | |
Skrót FIFA |
MNE |
Ranking FIFA |
72. (1342.64 pkt.)[a] |
Miejsce w rankingu Elo |
73. (26 października 2020) (1534 pkt.) |
Zawodnicy | |
Najwięcej występów |
Fatos Bećiraj (86) |
Najwięcej bramek |
Stevan Jovetić (34) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Czarnogóra – Węgry 2:1 (Podgorica, Czarnogóra; 24.03.2007) | |
Najwyższe zwycięstwo San Marino – Czarnogóra 0:6 (Serravalle, San Marino; 11.09.2012) | |
Najwyższa porażka Anglia – Czarnogóra 7:0 (Londyn, Anglia 14.11.2019) | |
Strona internetowa | |
|
Reprezentacja Czarnogóry w piłce nożnej powstała w wyniku rozpadu Serbii i Czarnogóry na dwa osobne państwa, po przeprowadzeniu referendum niepodległościowego 21 maja 2006 roku.
Ostatnie eliminacje
[edytuj | edytuj kod]Awans do ME z pierwszego miejsca w grupie |
Awans do ME jako wicemistrz grupy |
Zakwalifikowani do baraży |
Niezakwalifikowani do ME |
|
|
Historia reprezentacji
[edytuj | edytuj kod]Drużyna nie wystartowała w eliminacjach do Euro 2008, ponieważ losowanie grup eliminacyjnych nastąpiło przed deklaracją niepodległości Czarnogóry.
Ostatni mecz międzynarodowy wspólnej reprezentacji Serbii i Czarnogóry odbył się 21 czerwca 2006 roku. W spotkaniu grupowym Mundialu 2006 podopieczni Iliji Petkovicia ulegli 2:3 Wybrzeżu Kości Słoniowej.
We wrześniu 2006 roku Związek Piłki Nożnej Czarnogóry wystąpił z wnioskiem o przyjęcie w skład członków FIFA. Od 26 stycznia 2007 roku Czarnogóra jest pełnoprawnym członkiem UEFA.
24 marca 2007 roku rozegrała swój pierwszy mecz. W Podgoricy zespół prowadzony od lutego 2007 roku przez Zorana Filipovicia pokonał 2:1 Węgry. Pierwszą w historii bramkę dla reprezentacji Czarnogóry zdobył w 64. minucie z rzutu karnego kapitan Mirko Vučinić.
W czerwcu 2007 Czarnogóra zagrała w międzynarodowym turnieju Kirin Cup. Jej rywalami były zespoły Japonii i Kolumbii. Podopieczni Filipovicia oba mecze przegrali, odpowiednio 0:2 i 0:1.
Pierwszymi eliminacjami, w których wystąpiła nowo powstała reprezentacja Czarnogóry, były eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2010 w RPA. Podopieczni trenera Filipovicia zostali przydzieleni do grupy ósmej razem z Włochami, Irlandią, Bułgarią, Cyprem i Gruzją. Zajęli w niej piąte miejsce zdobywając dziewięć punktów w dziesięciu meczach po jednym zwycięstwie (z Gruzją 2:1), sześciu remisach (z Bułgarią i Cyprem po 2:2, Gruzją 0:0, dwukrotnie z Irlandią po 0:0, i ponownie Cyprem 1:1) i trzech porażkach (dwukrotnie z Włochami 1:2 i 0:2) oraz Bułgarią (1:4) i nie awansowali ostatecznie na mundial. Porażka w tych eliminacjach sprawiła, że Filipović 5 lutego 2010 roku przestał być trenerem reprezentacji. Jeszcze tego samego dnia na tym stanowisku zastąpił go Zlatko Kranjčar.
3 września 2010 r. Czarnogóra pod wodzą drugiego w swojej historii trenera Zlatko Kranjčara udanie rozpoczęła eliminacje do Mistrzostw Europy w 2012 r. Po bramce Mirko Vučinicia w 30. minucie spotkania pokonała w Podgoricy 1:0 reprezentację Walii. W kolejnych spotkaniach Czarnogórcy wygrali na wyjeździe z Bułgarią 1:0 i u siebie ze Szwajcarią 1:0 oraz zremisowali na londyńskim Wembley z Anglią 0:0. W czerwcu 2011 r. zremisowali w Podgoricy z Bułgarią 1:1. We wrześniu z kolei przegrali z Walią 1:2. Porażka w tym meczu oznaczała dla Zlatko Kranjčara pożegnanie z kadrą. 8 września 2011 roku jego następcą został Branko Brnović, z którym Czarnogórcy dokończyli te eliminacje remisując z Anglią w Podgoricy 2:2 oraz przegrywając ze Szwajcarią w Genewie 0:2. Ostatecznie po kwalifikacjach grupowych zajęła 2. miejsce w grupie z dwunastoma punktami na koncie po trzech zwycięstwach, trzech remisach i dwóch porażkach w ośmiu spotkaniach i awansowała pierwszy raz w swojej historii do baraży, ubiegając się o udział w Mistrzostwach Europy w 2012 r. W barażach zagrali z Czechami i przegrywając obydwa mecze 0:2 oraz 0:1 nie awansowali na turniej.
29 czerwca 2011 w rankingu FIFA reprezentacja Czarnogóry awansowała na 16. miejsce, najwyższe w swojej krótkiej historii (w czerwcu 2007 r., gdy sklasyfikowano ją po raz pierwszy, była na 199. miejscu).
W eliminacjach do Mistrzostw Świata w Brazylii w 2014 r. Czarnogóra pod wodzą Branko Brnovicia grała w grupie H z Anglią, Polską, Ukrainą, Mołdawią i San Marino. Zajęła w niej trzecie miejsce z dorobkiem piętnastu punktów po czterech zwycięstwach, trzech remisach i trzech porażkach w dziesięciu meczach. Okazało się to jednak za mało by awansować. W grudniu 2015 roku czarnogórski związek piłkarski nie przedłużył z nim kontraktu i Brnović przestał być selekcjonerem reprezentacji[1]. Jego następcą został Ljubiša Tumbaković z którym Czarnogórcy zdołali zająć czwarte miejsce w eliminacjach do Euro 2016. Tumbaković prowadził również Czarnogórę w eliminacjach do mundialu w 2018 roku w Rosji. Czarnogórscy piłkarze grali w grupie E – razem z Danią, Rumunią, Polską, Kazachstanem oraz Armenią – i zajęli trzecie miejsce, które nie dało im kwalifikacji do Mundialu.
W eliminacjach do Euro 2020 Czarnogórcy grali w grupie A razem z Anglią, Czechami, Kosowem i Bułgarią. Zajęli w niej jednak ostatnie miejsce z dorobkiem zaledwie trzech punktów notując trzy remisy i pięć porażek w ośmiu meczach.
Udział w Mistrzostwach Świata
[edytuj | edytuj kod]- 1930–2002 – Nie brała udziału (była częścią Jugosławii)
- 2006 – Nie brała udziału (była częścią Serbii i Czarnogóry)
- 2010–2022 – Nie zakwalifikowała się
Udział w Mistrzostwach Europy
[edytuj | edytuj kod]- 1960–2000 – Nie brała udziału (była częścią Jugosławii)
- 2004 – Nie brała udziału (była częścią Serbii i Czarnogóry)
- 2008 – Nie brała udziału
- 2012–2024 – Nie zakwalifikowała się
Rekordziści
[edytuj | edytuj kod]Stan na 19 listopada 2023.
# | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Pozycja | Lata gry w kadrze | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Fatos Bećiraj | 05.05.1988 | napastnik | 2009–2022 | 86 | 15 |
2 | Stevan Jovetić | 02.11.1989 | napastnik | 2007– | 74 | 34 |
3 | Stefan Savić | 08.01.1991 | obrońca | 2010– | 72 | 9 |
4 | Žarko Tomašević | 22.02.1990 | obrońca | 2010– | 64 | 5 |
5 | Elsad Zverotić | 31.10.1986 | obrońca | 2008–2017 | 61 | 5 |
6 | Adam Marušić | 17.10.1992 | obrońca | 2015– | 57 | 3 |
7 | Vladimir Jovović | 26.10.1994 | pomocnik | 2013– | 54 | 0 |
8 | Stefan Mugoša | 26.02.1992 | napastnik | 2015– | 53 | 15 |
9 | Nikola Vukčević | 13.12.1991 | pomocnik | 2014– | 51 | 1 |
10 | Marko Simić | 16.06.1987 | obrońca | 2013– | 50 | 2 |
Marko Vešović | 01.08.1984 | bramkarz | 2013– | 50 | 2 |
Najwięcej goli w kadrze
# | Piłkarz | Bramki | Mecze |
---|---|---|---|
1 | Stevan Jovetić | 34 | 74 |
2 | Mirko Vučinić | 17 | 46 |
3 | Stefan Mugoša | 15 | 53 |
Fatos Bećiraj | 15 | 86 | |
5 | Stefan Savić | 9 | 72 |
6 | Dejan Damjanović | 8 | 30 |
7 | Radomir Đalović | 7 | 26 |
8 | Andrija Delibašić | 6 | 21 |
9 | Elsad Zverotić | 5 | 61 |
Žarko Tomašević | 5 | 64 |
- Pogrubioną czcionką wyróżniono zawodników występujących obecnie w kadrze.
Skład reprezentacji Czarnogóry z pierwszego w jej historii meczu państwowego
[edytuj | edytuj kod]- 24 marca 2007, Podgorica: CZARNOGÓRA – Węgry 2:1 (Vučinić '64k., Burzanović '82k. – Priskin '1)
Vukašin Poleksić – Milan Jovanović, Savo Pavićević, Radoslav Batak, Jovan Tanasijević (85, Vlado Jeknić) – Simon Vukčević, Mirko Raičević (57, Janko Tumbasević), Vladimir Božović (46, Milan Purović), Branko Bošković, Igor Burzanović (87, Nikola Vujović) – Mirko Vučinić (85, Stevan Jovetić).
Trenerzy reprezentacji Czarnogóry1
[edytuj | edytuj kod]Trener | Data zatrudnienia |
Data rezygnacji |
LM | Z | R | P | Okoliczności rezygnacji |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zoran Filipović | 1 lutego 2007 | 5 lutego 2010 | 23 | 8 | 8 | 7 | Porażka w eliminacjach do Mundialu 2010 (przedostatnie miejsce w grupie). Poza tym trener zaczął publicznie mówić o możliwości pracy w Al-Ahli Dubaj. |
Zlatko Kranjčar | 5 lutego 2010 | 8 września 2011 | 9 | 5 | 1 | 3 | Porażka z Walią w eliminacjach do Euro 2012. |
Branko Brnović | 8 września 2011 | 17 grudnia 2015 | 6 | 1 | 2 | 3 | Czarnogórska federacja piłkarska nie przedłużyła z nim kontraktu[2] |
Ljubiša Tumbaković[3] | 19 stycznia 2016 | 8 czerwca 2019 | 14[4] | 5 | 2 | 7 |
1 Stan na 15 października 2017.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ m, FIFA World Cup – News – UEFA.com, „UEFA.com”, 17 grudnia 2015 [dostęp 2016-10-30] .
- ↑ m, FIFA World Cup – News – UEFA.com, „UEFA.com”, 17 grudnia 2015 [dostęp 2017-03-05] (ang.).
- ↑ Danilo Mitrović , Crna Gora dobila selektora, Tumbaković jednoglasno! [online], 19 stycznia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-01-21] .
- ↑ Ljubiša Tumbaković – national football team manager [online], eu-football.info [dostęp 2017-04-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna witryna związku. fscg.co.me. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-31)].
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-27)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)