Nogolotka jawajska
| Rhacophorus reinwardtii[1] | |||
| (Schlegel, 1840) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
nogolotka jawajska[2] | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Nogolotka jawajska (Rhacophorus reinwardtii), zwana też latającą żabą jawajską – gatunek płaza bezogonowego z rodziny nogolotkowatych (Rhacophoridae) zamieszkującego lasy tropikalne Jawy, Sumatry, południowej Tajlandii i Malezji[3]. Słynie ze swojej zdolności lotu ślizgowego.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Ma zieloną skórę i oczy, płaską, szeroką głowę, wyglądem ogólnie przypomina rzekotkę. Palce wszystkich jej kończyn są spięte obszernymi błonami pływnymi, a wzdłuż zewnętrznego skraju przedramion ciągną się wydatne fałdy skórne.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Nogolotka jawajska żyje w wysokich koronach drzew lasów równikowych. Do takiego trybu życia jest dobrze przystosowana. Nie jest jedyną żabą ze swojej wielogatunkowej rodziny, która umie szybować, lecz szczególnie wyróżnia się tą umiejętnością. Po odbiciu się od gałęzi drzewa spłaszcza tułów, rozstawia szeroko kończyny i naciąga błony między palcami, przybierając kształt latawca. W ten sposób potrafi pokonać w powietrzu odległość nawet do 20 m. Jest to skuteczna ucieczka przed drapieżnikami niezdolnymi do lotu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rhacophorus reinwardtii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ a b Rhacophorus reinwardtii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Trepka: Ilustrowana encyklopedia płazów. Warszawa: Przedsiębiorstwo Handlowo-Wydawnicze Arystoteles Marek Matusiak, 2007, s. 45. ISBN 978-83-60910-16-0.