Robert Bodnar
| Data urodzenia |
16 października 1967 |
|---|---|
| Data śmierci |
16 listopada 2005 |
| Zawód, zajęcie |
działacz polityczny, archeolog, publicysta |
| Alma Mater | |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Robert Mariusz Bodnar, ps. „Pułkownik” (ur. 16 października 1967, zm. 16 listopada 2005[1]) – polski działacz polityczny, archeolog i publicysta, działacz opozycyjny w PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące i poznał współpracującego z opozycją księdza Bronisława Srokę. Podjął następnie studia archeologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od lat 80. związany z opozycją demokratyczną oraz prasą podziemną. Wchodził w skład Niezależnego Zrzeszenia Studentów UJ, został jego wiceprezesem oraz organizatorem tzw. grup specjalnych. Był redaktorem naczelnym powiązanego z nim „Przeglądu Akademickiego. Pisma Ruchu Oporu NZS”. W kolejnych latach działał w Federacji Młodzieży Walczącej (wchodził w skład jej władz krajowych) oraz w Klubach Służby Niepodległości[2].
Po 1989 roku nadal zaangażowany społecznie, tworzył m.in. Małopolskie Porozumienie Organizacji Niepodległościowych oraz Stowarzyszenie „Młode Kresy”. Został wiceprezesem Czeczeńskiego Ośrodka Informacyjnego w Krakowie, działał także na rzecz Kresów Wschodnich. Pod koniec życia przez kilka lat pracował w zawodzie archeologa, prowadząc badania w rejonie Olkusza i Łosienia w Dąbrowie Górniczej (wraz ze współpracownikami odkrył tam m.in. średniowieczną hutę srebra i ołowiu)[1][3]. W III RP utrzymywał się m.in. prowadząc stoisko z książkami dworcu w Krakowie. Został publicystą „Gazecie Polskiej”, przez kilka lat był także szefem jej klubu w Krakowie[2][1].
Przez wiele lat współpracował z Janem Olszewskim, wstąpił do założonego przez niego Ruchu Odbudowy Polski. W wyborach w 1997 otwierał tarnowską listę okręgową ROP[4]. W 2001 miał być liderem tamtejszej listy Akcji Wyborczej Solidarność, jednak z racji wewnątrzpartyjnych sporów nie został na nią wpisany[5].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był żonaty, miał trzy córki. Zmarł wskutek sepsy[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2010 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6][7], a w 2015 Medalem „Dziękujemy za wolność”[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Olgierd Dziechciarz: Zmarł archeolog. dziennikpolski24.pl, 19 listopada 2005. [dostęp 2022-06-17].
- ↑ a b c Mariusz A. Roman: ŚP. Robert Bodnar – Żołnierz Niepodległości. fmw.org.pl, 16 listopada 2019. [dostęp 2022-06-17].
- ↑ Krzysztof Dulko: Sensacja archeologiczna. naszemiasto.pl, 15 czerwca 2004. [dostęp 2022-06-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2022-06-16].
- ↑ Andrzej Skórka, Wojciech Pelowski: Tarnowska AWSP nie chce lidera z Krakowa. wyborcza.pl, 19 czerwca 2001. [dostęp 2022-06-17].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 560
- ↑ Ordery i odznaczenia dla działaczy NZS. prezydent.pl, 19 marca 2010. [dostęp 2022-06-17].
- ↑ Medal „Dziękujemy za wolność” dla opozycyjnej młodzieży lat 80. ub.w. – uroczystość w dniu 25 kwietnia 2015 r.. sss.net.pl. [dostęp 2022-06-17].
- Absolwenci Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Działacze Federacji Młodzieży Walczącej
- Działacze Niezależnego Zrzeszenia Studentów
- Ludzie związani z Piotrkowem Trybunalskim
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Politycy Ruchu Odbudowy Polski
- Polscy archeolodzy
- Polscy działacze społeczni
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy publicyści
- Urodzeni w 1967
- Zmarli w 2005