Robert Bodnar

Robert Bodnar

Data urodzenia	16 października 1967
Data śmierci	16 listopada 2005
Zawód, zajęcie	działacz polityczny, archeolog, publicysta
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Partia	Ruch Odbudowy Polski, Akcja Wyborcza Solidarność
Odznaczenia

Robert Mariusz Bodnar, ps. „Pułkownik” (ur. 16 października 1967, zm. 16 listopada 2005) – polski działacz polityczny, archeolog i publicysta, działacz opozycyjny w PRL.

Życiorys

Pochodził z Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące i poznał współpracującego z opozycją księdza Bronisława Srokę. Podjął następnie studia archeologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od lat 80. związany z opozycją demokratyczną oraz prasą podziemną. Wchodził w skład Niezależnego Zrzeszenia Studentów UJ, został jego wiceprezesem oraz organizatorem tzw. grup specjalnych. Był redaktorem naczelnym powiązanego z nim „Przeglądu Akademickiego. Pisma Ruchu Oporu NZS”. W kolejnych latach działał w Federacji Młodzieży Walczącej (wchodził w skład jej władz krajowych) oraz w Klubach Służby Niepodległości.

Po 1989 roku nadal zaangażowany społecznie, tworzył m.in. Małopolskie Porozumienie Organizacji Niepodległościowych oraz Stowarzyszenie „Młode Kresy”. Został wiceprezesem Czeczeńskiego Ośrodka Informacyjnego w Krakowie, działał także na rzecz Kresów Wschodnich. Pod koniec życia przez kilka lat pracował w zawodzie archeologa, prowadząc badania w rejonie Olkusza i Łosienia w Dąbrowie Górniczej (wraz ze współpracownikami odkrył tam m.in. średniowieczną hutę srebra i ołowiu). W III RP utrzymywał się m.in. prowadząc stoisko z książkami dworcu w Krakowie. Został publicystą „Gazecie Polskiej”, przez kilka lat był także szefem jej klubu w Krakowie.

Przez wiele lat współpracował z Janem Olszewskim, wstąpił do założonego przez niego Ruchu Odbudowy Polski. W wyborach w 1997 otwierał tarnowską listę okręgową ROP. W 2001 miał być liderem tamtejszej listy Akcji Wyborczej Solidarność, jednak z racji wewnątrzpartyjnych sporów nie został na nią wpisany.

Życie prywatne

Był żonaty, miał trzy córki. Zmarł wskutek sepsy.

Odznaczenia

W 2010 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2015 Medalem „Dziękujemy za wolność”.