Robert Hausmann
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Robert Hausmann (ur. 13 sierpnia 1852 w Rottleberode, zm. 18 stycznia 1909 w Wiedniu[1][2][3]) – niemiecki wiolonczelista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się u Theodora Müllera w Brunszwiku[1], następnie studiował w Hochschule für Musik w Berlinie[1][2]. Później był uczniem Alfredo Piattiego w Londynie[1][2]. W latach 1872–1876 był członkiem kwartetu Hochberga w Dreźnie[1][2][3]. Od 1879 do 1907 roku był członkiem kwartetu Josepha Joachima w Berlinie[1][2][3]. Występował też w trio fortepianowym z Heinrichem Barthem i Heinrichem de Ahna[3].
Był pierwszym wykonawcą II Sonaty wiolonczelowej Johannesa Brahmsa oraz, wspólnie z Josephem Joachimem, Koncertu podwójnego na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę tegoż kompozytora[1][2]. Max Bruch zadedykował mu swój utwór Kol Nidrei[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1489. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 365. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 353. ISBN 978-83-01-13410-5.