Przejdź do zawartości

Rogownica Raciborskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rogownica Raciborskiego
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

rogownica

Gatunek

rogownica Raciborskiego

Nazwa systematyczna
Cerastium tatrae Borbás
Magyar Bot. Lapok 1: 319 (1902)[3]
Synonimy
  • Cerastium raciborskii Zapal.
  • Cerastium strictum subsp. tatrae (Borbás) Májovský ex Dostál
  • Stellaria glandulifera Kit.
  • Stellaria glandulosa Kit. ex Schult[3].

Rogownica Raciborskiego (Cerastium tatrae Borbás) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Endemit Karpat Zachodnich. W Polsce występuje w Tatrach, gdzie jest dość pospolity. Ponadto wzdłuż rzek Białki i Czarnego Dunajca schodzi aż po Czorsztyn.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina darniowa o wysokości 8–15 cm.
Łodyga
Rozgałęziona i rozesłana. Pędy kwiatostanowe podnoszą się. W dolnej części pędy są nagie, górą owłosione gruczołowatymi włoskami. Oprócz pędów kwiatowych występują liczne, krótkie pędy płonne wyrastające z kątów liści. Podsadki są silnie obłonione.
Liście
Lancetowate, wąskie, gęsto wyrastające na łodydze. Mają długość 8–22 mm, szerokość 2,5–7 mm i pokryte są licznymi, gruczołkowatymi włoskami w ok. 20 szeregach.
Kwiaty
Duże, zebrane w 1–6 kwiatowe kwiatostany. Działki kielicha o długości 4,5–5,5 mm 2–3-krotnie krótsze od korony. 5 białych, wyciętych na szczycie płatków korony o długości 9–12 mm. Słupek z 5 szyjkami.
Owoc
Otwierająca się 10 ząbkami walcowata torebka zagięta lekko na szczycie. Zawiera liczne czerwonobrunatne nasiona.
Gatunki podobne
Jest podobna do występującej na niżu rogownicy polnej[4].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Bylina, chamefit. Kwitnie zwykle od czerwca do sierpnia.
Siedlisko
Piargi, skały, nadrzeczne żwirowiska, murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po piętro turniowe, główny rejon jej występowania to piętro subalpejskie i alpejskie. Występuje zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym.
Fitosocjologia
Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Papaverion tatrici[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).
  3. a b Cerastium tatrae Borbás. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-05-24].
  4. Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych. Warszawa. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  • Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.