Romuald Pasławski
| |
 kapitan taborów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 października 1979 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1922 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Romuald Pasławski (ur. 1 stycznia 1895 w Olibowie, zm. 17 października 1979 w Warszawie) – kapitan taborów Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 stycznia 1895 we wsi Olibów, w ówczesnym powiecie dubieńskim guberni wołyńskiej, w rodzinie Mariana i Michaliny z Buderawskich[1][2][3]. Od 11 maja 1915 w armii rosyjskiej, w której walczył na froncie francuskim. W 1916 ukończył Szkołę Chorążych w Kijowie. W grudniu 1917 wstąpił do 16 pułku strzelców. Następnie pełnił funkcję adiutanta Legii Oficerskiej II Korpusu Polskiego w Rosji. 11 maja 1918 dowodził plutonem w bitwie pod Kaniowem, po której dostał się do niewoli niemieckiej.
Za udział w bitwie w której: "szybką i samodzielną akcją zapobiegł okrążeniu Legii Oficerskiej oraz 16 p. strz. przez siły nieprzyjaciela" został odznaczony Orderem Virtuti Militari[2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od listopada 1919 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 34 pułku piechoty. 5 maja 1920 został mianowany podporucznikiem. Do rezerwy przeniesiony 10 kwietnia 1922. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 2163. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 81 pułku piechoty w Grodnie[5]. Na stopień kapitana rezerwy został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 3. lokatą w korpusie oficerów taborowych[6].
Po wojnie prowadził Zakłady Mechaniczne w Warszawie. Mieszkał w Milanówku, w willi Józefin[7].
Po kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w Oflagu VI E Dorsten[8].
Od 1945 pracował w warszawskim Zjednoczeniu Budowy Elektrowni. Zmarł 17 października 1979 w Warszawie, pochowany na warszawskim Cmentarzu Komunalnym Północnym[9].
Żonaty dwukrotnie. Od 1922 z Magdaleną Butrymowicz, z którą miał córkę Elizę (ur. 1923). Od 1948 z Józefą Rudzińską[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6733[2][3]
- Krzyż Niepodległości – 23 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[10][7][11]
- Krzyż Walecznych[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 113.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-27]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 506.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 359.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 688.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-27]..
- ↑ Straty ↓, numer jeniecki 427.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-27]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-27]..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pasławski Romuald. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.75-7067 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-24].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-09-27].
- Jeńcy Oflagu VI E Dorsten
- Kapitanowie taborów II Rzeczypospolitej
- Ludzie związani z Milanówkiem
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Oficerowie 16 Pułku Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)
- Oficerowie 81 Pułku Strzelców Grodzieńskich
- Pochowani na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1979