Rudnik (gmina Sułkowice)
49°51′08″N 19°50′41″E/49,852222 19,844722
| wieś | |
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
ok. 3000 |
| Strefa numeracyjna |
12 |
| Kod pocztowy |
32-440[2] |
| Tablice rejestracyjne |
KMY |
| SIMC |
0337107 |
Położenie na mapie gminy Sułkowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myślenickiego  | |
| 49°51′08″N 19°50′41″E/49,852222 19,844722[1]
| |
| Strona internetowa | |
Rudnik – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Sułkowice[3][4].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Rudnik położony jest w dolinie potoku Piegżówka (zwanego też Rudnikiem) między Pasmem Barnasiówki a Pasmem Bukowca[5] na Pogórzu Wielickim[6]. Zabudowania i pola Rudnika zajmują ich dolne stoki oraz dolinę spływającej na zachód Piegżówki. W lesie na stokach Pasma Barnasiówki znajduje się osobliwa skała zwana Diabelskim Kamieniem[5].
We wsi stoi kościół pw. Maksymiliana Marii Kolbego.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0337113 | Bargłówka | część wsi |
| 0337120 | Blakówka | część wsi |
| 0337136 | Dudówka | część wsi |
| 0337142 | Kalitówka | część wsi |
| 0337159 | Krzywoniówka | część wsi |
| 0337165 | Piątkówka | część wsi |
| 0337171 | Pszołówka | część wsi |
| 0337188 | Sowówka | część wsi |
| 0337194 | Starcówka | część wsi |
| 0337202 | Sucha Góra | część wsi |
| 0337219 | Za Górą | część wsi |
| 0337225 | Zarębek | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Rudnik przypuszczalnie pochodzi od wydobywanej w okolicy w XV i XVI wieku rudy żelaza.
Wieś powstała prawdopodobnie w pierwszej połowie XIV wieku, ale po raz pierwszy wymieniona została w 1393, kiedy jej sołtysem (a więc funkcjonowała na prawie niemieckim) był niejaki Zbyszek. Już w następnym roku była w składzie starostwa lanckorońskiego[7]. Należała do niego do 1772 r.
Ostatnim właścicielem w okresie międzywojennym był Kazimierz Lubomirski.
5 września 1939 oddział Wehrmachtu w represji za opór stawiany przez polskich żołnierzy zamordował po wkroczeniu do wioski 23 mieszkańców[8].
Religia[edytuj | edytuj kod]
Panorama[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118110
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1098 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Gmina Sułkowice: Plan odnowy miejscowości Rudnik na lata 2010–2016. 2009. [dostęp 2016-12-23].
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 162.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Integralne części wsi |
|
