Sępolia fiołkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sępolia fiołkowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

ostrojowate

Rodzaj

sępolia

Gatunek

sępolia fiołkowa

Nazwa systematyczna
Saintpaulia ionantha
Gartenflora 42:321, t. 1391, fig. 66. 1893
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

'Funambule'

Sępolia fiołkowa (Saintpaulia ionantha), zwyczajowo nazywana fiołkiem afrykańskim lub saintpaulią – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny ostrojowatych. Nazwa fiołek jest nieprawidłowa – sępolia fiołkowa należy do zupełnie innej rodziny, niż fiołek. Pochodzi z Tanzanii w południowej Afryce[4]. Odkryta została w końcu XIX w. Łacińską nazwę rodzajową otrzymała na cześć swojego odkrywcy – barona Waltera von Saint Paul-Illaire. Jest jedną z najbardziej popularnych roślin doniczkowych uprawianych w naszych mieszkaniach.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Od 15 cm w zależności od odmiany.
Liście
Grube, owłosione, okrągłe z lekko karbowanymi brzegami na krótkich owłosionych ogonkach tworzą rozety, koloru zielonego do ciemnozielonego z niebieskim lub czerwonym nalotem – spodnia strona liści oraz ogonki mogą mieć kolor czerwony.
Kwiaty
Barwa od białej do różowej, niebieskie poprzez różne odcienie fioletu do czerwonych, istnieją odmiany dwukolorowe z żółtymi środkami; zebrane na łodyżkach wzniesionych nad liście w kwiatostanach groniastych.

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna: Wiele odmian uprawia się jako rośliny doniczkowe. Kwitnie przez cały rok, najobficiej latem.

Podłoże. Najlepsza jest ziemia torfowa.

Oświetlenie. Potrzebuje dobrze naświetlonych miejsc, w mieszkaniu powinna być trzymana na parapetach okiennych.

Temperatura. Minimalna temperatura dla rośliny to +12 °C.

Wilgotność i podlewanie. Wymaga stałej wilgotności, ale bardzo źle toleruje nadmiar wody. Należy ją podlewać co najmniej 2 razy w tygodniu, ale wodę nalewać najlepiej do podstawki. Lubi powietrze wilgotne, źle jednak znosi spryskiwanie.

Rozmnażanie. Najlepiej z sadzonek liściowych z ogonkiem, które ukorzenia się późną wiosną w temperaturze ok. 21 °C. Możliwe jest rozmnażanie z nasion (kiełkują w temp. 18-21 °C), ale powstałe z nich rośliny nie zachowują cech odmiany, z której pochodzą nasiona.

Pielęgnacja Należy przesadzać do większych doniczek, gdyż roślina nadmiernie się zagęści, a jej liście zdrobnieją. Do przesadzania używać doniczki tylko o jeden nr większej – w zbyt dużych doniczkach słabo kwitnie. Najlepsze są niskie i płaskie pojemniki, gdyż roślina ma płytki system korzeniowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. Saintpaulia ionantha, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dawid Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Warszawa: PWR i L, 1997. ISBN 83-09-01559-3.