Sławomir Klimkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Klimkiewicz
Ambasador RP na Kubie
Okres

od 1991
do 1997

Poprzednik

Wojciech Barański

Następca

Jan Janiszewski

Sławomir Klimkiewicz – polski dyplomata, ambasador RP na Kubie (1991–1997).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W 1974 w Instytucie Nauk Politycznych UW obronił pracę doktorską dotyczącą genezy i możliwości rozwiązania konfliktu w Irlandii Północnej. Specjalista w zakresie państw bałkańskich, latynoamerykańskich, konfliktów międzynarodowych, migracji.

Zawodowo związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Pełnił funkcje m.in. ambasadora RP na Kubie (1991–1997), chargé d’affaires w Wenezueli (1997), dyrektora Departamentu Promocji i Informacji MSZ (1998)[1]. Kierował także placówkami we Francji i Algierii. Od 1999 do 2005 był członkiem misji OBWE w Bośni i Hercegowinie. Po zakończeniu kariery dyplomatycznej został wykładowcą prawa międzynarodowego oraz współczesnych stosunków międzynarodowych. Wykładał m.in. w Collegium Civitas w Warszawie[2], Glasgow, Belfast, Trinity College w Dublinie, Caracas. Członek Rady ds. Uchodźców[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komisja Kultury i Środków Przekazu /nr 23/ [online], orka.sejm.gov.pl, 16 czerwca 1998 [dostęp 2019-07-23].
  2. KLIMKIEWICZ Sławomir, dr b. amb. [online], Collegium Civitas, 28 lutego 2015 [dostęp 2019-07-23] (pol.).
  3. Członkowie Rady ds. Uchodźców [online], rada-ds-uchodzcow.gov.pl [dostęp 2019-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]