SM Tb III
 Jednostka bliźniacza Tb III, Tb I | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
SM Tb III |
| Wejście do służby |
31 grudnia 1909[1] |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
 Regia Marina
| |
| Wejście do służby |
1920 |
| Wycofanie ze służby |
1925 |
| Los okrętu |
złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 116 t |
| Długość |
44,2 m |
| Szerokość |
4,3 m |
| Zanurzenie |
1,2 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe Yarrow 1 maszyna parowa 2500 ihp | |
| Prędkość |
28 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 x armata okrętowa 47 mm L/44 2 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm | |
| Załoga |
20 |
SM Tb III – austro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej. Trzecia jednostka typu Tb I. Okręt przetrwał wojnę. W 1920 roku przekazano go Włochom. Pod banderą Regia Marina pływał do 1925 roku, później złomowany.
Tb III wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow. Współpracowały one z trójcylindrową pionową maszyną parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w dwie armaty L/44 kalibru 47 mm oraz dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
