SM U-32 (1914)
 Bliźniaczy SM U-38 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
8 listopada 1912 |
| Wodowanie |
28 stycznia 1914 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
3 września 1914 |
| Zatopiony |
8 maja 1918 roku |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
64,7 metry |
| Szerokość |
6,32 metra |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x950 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 8790 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm/105 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe | |
| Załoga |
35 |
SM U-32 – niemiecki okręt podwodny typu U-31 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w latach 1912-1914. Wodowany 28 stycznia 1914 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 3 września 1914 roku. Służbę rozpoczął w IV Flotylli pod dowództwem Edgara von Spiegel von und zu Peckelsheim. Od 8 listopada 1916 roku rozpoczął służbę na Morzu Śródziemnym w Pola flotilla z bazą w Pula.
8 kwietnia 1915 roku U-32 zatopił pierwszy statek, był to francuski żaglowiec o pojemności 2247 BRT. 11 kwietnia na liście zwycięstw U-32 znalazł się kolejny statek – brytyjski parowiec SS „Wayfarer”, który przewoził 200 żołnierzy z Warwickshire Yeomanry. „Wayfarer” został uszkodzony.
18 marca 1916 roku nowym dowódcą okrętu U-32 został Kurt Hartwig[1]. W czasie podróży z Niemiec na Morze Śródziemne załoga U-32 zatopiła 3 statki. 18 października 1916 roku norweski parowiec „Athene”, 30 października na zachód od Gibraltaru brytyjski parowiec SS „Marquis Bacquehem” o pojemności 4396 BRT oraz włoski parowiec „Vertunno” o pojemności 3239 BRT.
9 stycznia 1917 roku w czasie patrolu na wschód od Malty U-32 storpedował brytyjski pancernik HMS „Cornwallis” o wyporności 14 000 BRT, który zatonął. W wyniku ataku zginęło 15 marynarzy brytyjskich.
16 lutego 1918 roku Kurt Hartwig został zastąpiony przez kapitana Kurta Albrechta[2] Pod dowództwem Albrechta U-32 zatopił dwa statki. 21 kwietnia 1918 roku około 16 mil od wybrzeży Tunezji brytyjski parowiec SS „Bellview” z 1894 roku o pojemności 567 BRT, przewożący na Maltę ładunek węgla oraz 1 maja u wybrzeży Algierii australijski parowiec „Era”, przewożący do Glasgow rudę żelaza o pojemności 2379 BRT[3].
8 maja 1918 roku okręt U-32 wraz z całą 41-osobową załogą został zatopiony na północny zachód od Malty.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kurt Hartwig (1887-1972) – odznaczony Pour le Mérite. Później dowódca SM U-63.
- ↑ Kurt Albrecht (1887-1918) – niemiecki kapitan, dowódca okrętów podwodnych UB-24, UB-36 oraz UC-53.
- ↑ SS Era (+1918), Wreck Site
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 97-98. ISBN 1-85367-623-3.
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 26. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).