Saki (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saki
Pithecia
Desmarest, 1804[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – saki białolica (P. pithecia)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Nadrodzina

małpy szerokonose

Rodzina

sakowate

Podrodzina

saki

Rodzaj

saki

Typ nomenklatoryczny

Simia pithecia Linnaeus, 1766

Synonimy
Gatunki

13 gatunków – zobacz opis w tekście

Saki[3] (Pithecia) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny saki (Pitheciinae) w rodzinie sakowatych (Pitheciidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w lasach północnej i centralnej Ameryki Południowej[4][5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 32,3–54 cm, samców 28,5–57 cm, długość ogona samic 32,8–50 cm, samców 34–57 cm; masa ciała samic 1,4–2,5 kg, samców 1,4–3,5 kg[5][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1804 roku francuski zoolog Anselme Gaëtan Desmarest w słowniku Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle[1]. Na gatunek typowy Desmarest wyznaczył (absolutna tautonimia) saki białolicą (P. pithecia).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Pithecia: epitet gatunkowy Simia pithecia Linnaeus, 1766; gr. πιθηκος pithēkos „małpa”[8].
  • Yarkea: lokalna nazwa yarké lub yarqué dla saki białolicej, zaadaptowana przez Buffona w 1789 roku[9]. Gatunek typowy: Simia leucocephala Audebert, 1797 (= Simia pithecia Linnaeus, 1766).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:

Taksony o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu (nomen dubium)[11]:

  • Pithecia capillamentosa Spix, 1823
  • Pithecia guapo Schinz, 1844

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b A.G. Desmarest: Tableaux méthodiques d’Histoire naturelle. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. T. 24. Paris: Chez Deterville, 1804, s. 8. (fr.).
  2. R.P. Lesson: Species des mammifères bimanes et quadrumanes; suivi d’un mémoire sur les Oryctéropes. Paris: J.B. Baillière, 1840, s. 176. (fr.).
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 42. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 202–208. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b S.F. Ferrari, L.M. Veiga, L.P. Pinto, L.K. Marsh, R.A. Mittermeier & A.B. Rylands: Family Pitheciidae (Titis, Sakis and Uacaris). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 475–477. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Pithecia. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-07].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 131–135. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Palmer 1904 ↓, s. 539.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 712.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-13]. (ang.).
  11. J.S. Zijlstra: Pithecia. Hesperomys project. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]