Samopomoc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Samopomoc – pomoc wzajemna, we własnym zakresie, tzn. bez oczekiwania na wsparcie instytucjonalne, np. pomoc sąsiedzka. Także poprzez dobrowolne zrzeszenie udzielające swym członkom pomocy np. bank czasu, kasa zapomogowo-pożyczkowa.

Samopomoc[1] polega na przywróceniu, własnym działaniem podmiotu uprawnionego, stanu zgodnego z treścią przysługującego mu prawa podmiotowego lub chronionego prawem stanu faktycznego (zob. np. art. 343 § 2 k.c.) albo na podjęciu takich działań, które zabezpieczają zaspokojenie jego praw podmiotowych (zob. np. art. 432 i 671 § 2 k.c.). Samopomoc ma zatem charakter restytucyjny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Filipiak Teresa A./Mojak Jan/Nazar Mirosław/Niezbecka Elżbieta "Zarys Prawa Cywilnego"