Podział nieruchomości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podział nieruchomości – wydzielenie z nieruchomości części przez dotychczasowego właściciela na rzecz nowego. Jest to podział prawny (cywilny). W ujęciu wieczystoksięgowym podział nieruchomości polega na odłączeniu z dotychczasowej księgi wieczystej co najmniej jednej działki gruntu wchodzącej w jej skład (wykreślenie z I działu księgi wieczystej) i założenie dla niej nowej księgi wieczystej. W ujęciu administracyjno-prawnym podział nieruchomości polega na określeniu w dotychczasowych jej granicach innej konfiguracji geodezyjnej działek gruntu wchodzących w jej skład, bez zmiany jej dotychczasowego właściciela – podział geodezyjny.

Akty prawne:

  1. Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U. z 2023 r. poz. 344)
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości.

Zakres przedmiotowy[edytuj | edytuj kod]

Art. 92 1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, chyba że dokonanie podziału spowodowałoby konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych albo spowodowałoby wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha.

2. Za nieruchomości wykorzystywane na cele rolne i leśne uznaje się nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne albo grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Postępowanie o podział[edytuj | edytuj kod]

Wszczęcie postępowania o podział[edytuj | edytuj kod]

Postępowanie o geodezyjny podział nieruchomości jest postępowaniem administracyjnym prowadzonym przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Wszczęcie postępowania o podział nieruchomości następuje na wniosek osoby mającej w tym interes prawny (np. podmiot uprawniony do wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego) lub z urzędu. Do wniosku podziału załączyć należy:

Wstępny projekt podziału[edytuj | edytuj kod]

Wstępny projekt podziału zawiera:

  • opis i położenie nieruchomości,
  • granice i oznaczenia nieruchomości podlegającej podziałowi,
  • oznaczenia nieruchomości sąsiednich,
  • granice i oznaczenia proponowanych do wydzielenia działek gruntu,
  • linie ścian oddzieleń przeciwpożarowych na całej wysokości budynku, jeżeli przedmiotem podziału jest nieruchomość zabudowana, a jej podział powodowałby także podział tego budynku,
  • powierzchnie projektowanych do wydzielenia działek gruntu.

Zgodność proponowanego podziału nieruchomości z ustaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opiniuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie do SKO[1].

W przypadku, gdy gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz gdy:

  • gmina nie ogłosiła o przystąpienie do sporządzenia planu – zasady podziału ustala się w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
  • gmina ogłosiła o przystąpienie do sporządzenia planu – postępowanie w sprawie podziału zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu, jednak nie dłużej niż na 6 miesięcy.

Pozytywna opinia stanowi podstawę do opracowania projektu podziału nieruchomości w formie operatu przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia geodezyjne.

Podział nieruchomości[edytuj | edytuj kod]

Procedura sporządzania operatu z podziału nieruchomości[edytuj | edytuj kod]

Sporządzenie dokumentacji (operatu) z projektem podziału nieruchomości składa się z następujących czynności:

  • zgłoszenie pracy w PODGiK,
  • analiza materiałów pozyskanych z zasobu (osnowa geodezyjna, mapa zasadnicza, ewidencja gruntu, inne opracowania),
  • badania stanu prawnego nieruchomości – księgi wieczyste, zbiory dokumentów itp.,
  • przyjęcie granic nieruchomości dzielonej – według istniejącego stanu prawnego lub według stanu uwidocznionego w katastrze nieruchomości, zawiadomienie, protokół przyjęcia granicy,
  • pomiar motywów sytuacyjnych, pomiar aktualizacyjny,
  • wykonanie mapy z projektowanym podziałem (elementy projektowane mają kolor czerwony),
  • sporządzanie wykazów zmian danych ewidencyjnych (wykaz powierzchni, wykaz zmian gruntowych, wykaz synchronizacyjny, szkic nieruchomości itp.),
  • skompletowanie operatu technicznego zgodnie z Instrukcją O-3 lub innymi warunkami określonymi przez PODGiK,
  • kontrola techniczna,
  • przyjęcie operatu do zasobu.

Operat przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego stanowi podstawę do wydania decyzji zatwierdzającej podział. Decyzję taką wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Decyzja stanowi podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej oraz w katastrze nieruchomości. Decyzja stanowi także podstawę utrwalenia na gruncie nowo wyznaczonych punktów granicznych znakami granicznymi i sporządzenia protokołu według zasad określonych w przepisach o rozgraniczeniu nieruchomości.

Opłata adiacencka[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: opłata adiacencka.

Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna.

Podział nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym – realizacja celu publicznego[edytuj | edytuj kod]

Art. 97 a. W przypadku dokonywania z urzędu podziału nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym stosuje się następujące zasady:

  1. informacje o zamiarze dokonania podziału wójt, burmistrz lub prezydent miasta podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnokrajowym,
  2. jeżeli w terminie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia nie zgłoszą się osoby, którym przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie podziałowe,
  3. po bezskutecznym terminie, o którym mowa w punkcie 2, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może wydać decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości,
  4. decyzja podlega ogłoszeniu w sposób określony w art. 49 w KPA.

Wspólny podział nieruchomości sąsiednich (podział warunkowy)[edytuj | edytuj kod]

Art. 98b. Właściciele albo użytkownicy wieczyści nieruchomości ukształtowanych w sposób uniemożliwiający ich racjonalne zagospodarowanie mogą złożyć zgodny wniosek o ich połączenie i ponowny podział na działki gruntu, jeżeli przysługują im jednorodne prawa do tych nieruchomości. Do wniosku należy dołączyć złożone w formie aktu notarialnego, zobowiązanie do dokonania w drodze zamiany, wzajemnego przeniesienia praw do części ich nieruchomości.

Podział nieruchomości niezależnie od miejscowego planu zagospodarowania[edytuj | edytuj kod]

  1. zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami, wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę, jeżeli podział ma polegać na wydzieleniu dla poszczególnych współwłaścicieli, wskazanych we wspólnym wniosku, budynków wraz z działkami gruntu niezbędnymi do prawidłowego korzystania z tych budynków;
  2. wydzielenie działki budowlanej, jeżeli budynek został wzniesiony na tej działce przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze;
  3. w celu wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa;
  4. w celu realizacji roszczeń do części nieruchomości wynikającej z przepisów prawa;
  5. w celu realizacji przepisów dotyczących przekształceń własnościowych albo likwidacji przedsiębiorstw państwowych lub samorządowych;
  6. wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej, decyzją o pozwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych;
  7. w celu wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej;
  8. w celu wydzielenia działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego;
  9. w celu wydzielenia działek gruntu na terenach zamkniętych.

Podziały wykonywanie niezależnie od ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie wymagają postanowienia.

Podział nieruchomości z urzędu[edytuj | edytuj kod]

Podziału nieruchomości z urzędu dokonuje się:

  • jeżeli jest niezbędny do realizacji celów publicznych,
  • jeżeli nieruchomość stanowi własność gminy i nie została ona oddana w użytkowanie wieczyste.

Podział można wykonać z urzędu w przypadkach 3-5 zapisanych powyżej.

Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne, budowle przeciwpowodziowe z nieruchomości, której podział zostanie dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna, albo orzeczenie o podziale prawomocne. Jeżeli podział nastąpił na wniosek wieczystego użytkownika, prawo użytkowania wieczystego wygasa w stosunku do gruntu wydzielonego pod drogi publiczne. Za przyjęte działki dotychczasowemu właścicielowi lub wieczystemu użytkownikowi przysługuje odszkodowanie ustalane i wypłacane według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Sądowy podział nieruchomości[edytuj | edytuj kod]

O podziale nieruchomości sąd powszechny orzeka tylko wtedy, jeżeli podział geodezyjny jest niezbędny do rozstrzygnięcia sprawy głównej, należącej do wyłącznej właściwości sądu, np. realizacja roszczenia o wykupienie części nieruchomości zajętej przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze przy wznoszeniu budowli, czy też sądowe zniesienie współwłasności. W takim postępowaniu nie wydaje się decyzji.

Podział nieruchomości a regulacja stanu prawnego nieruchomości zajętych pod drogi publiczne[edytuj | edytuj kod]

Art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 roku – przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

  1. nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 roku we władaniu Skarbu Państwa lub JST, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 roku stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub JST za odszkodowaniem.
  2. odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca:
    1. gmina – w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi,
    2. Skarb Państwa – w odniesieniu do pozostałych dróg,
  3. podstawą do ujawnienia w KW przejścia na własność Skarbu Państwa lub JST nieruchomości, o której mowa w ust. 1 jest ostateczna decyzja wojewody,
  4. jeżeli istnieje konieczność określenia granic nieruchomości, które przeszły na własność SP lub JST, wydając decyzję, o której mowa w ustawie 3, nie wydaje się decyzji o podziale nieruchomości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. E. Bończak-Kucharczyk, Ustawa o gospodarce nieruchomościami: komentarz, wyd. 5, Warszawa 2018, s. 668-669.