Scot Gemmill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scot Gemmill
Pełne imię i nazwisko

Scotland Gemmill

Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1971
Paisley, Szkocja

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1999 Nottingham Forest 245 (21)
1999–2003 Everton 97 (5)
2003–2004 Preston North End 7 (1)
2004–2005 Leicester City 17 (0)
2005–2006 Oxford United 1 (0)
2006–2007 New Zealand Knights 20 (0)
W sumie: 387 (27)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–2003  Szkocja 26 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Scotland „Scot” Gemmill (ur. 2 stycznia 1971 w Paisley) – szkocki piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Gemmill, pomimo że urodził się w szkockim Paisley, to karierę piłkarską rozpoczął w Anglii w zespole Nottingham Forest. Już w styczniu 1990 roku został przesunięty do kadry pierwszej drużyny, ale w pierwszej lidze angielskiej zadebiutował dopiero 30 marca 1991 roku w przegranym 1:3 wyjazdowym spotkaniu z Wimbledonem. W kolejnym sezonie był już podstawowym zawodnikiem Forest, jednak w 1993 roku spadł z nim do Division One. Pobyt na szczeblu drugoligowym trwał tylko rok i w sezonie 1994/1995 Scot wraz z partnerami znów występował w Premiership. zajął z tym klubem wysoką 3. pozycję w lidze, dzięki czemu w sezonie 1995/1996 wystąpił w rozgrywkach Pucharu UEFA i dotarł aż do ćwierćfinału (Forest odpadli po dwóch porażkach 1:2 i 1:5 z Bayernem Monachium). Jednak w sezonie 1996/1997 Nottingham znów spadło do Division One, a Szkot grał w niej przez półtora roku. W barwach klubu z Nottingham rozegrał łącznie 245 ligowych spotkań, w których strzelił 21 goli.

25 marca 1999 roku Gemmill podpisał kontrakt z grającym w Premiership, Evertonem. Kosztował 250 tysięcy funtów, a w jego barwach swój pierwszy mecz rozegrał 3 kwietnia. Everton przegrał wówczas w derbach z odwiecznym rywalem, Liverpoolem 2:3. Początkowo Scot miał problemy z wywalczeniem miejsca w składzie „The Toffies” i przegrywał rywalizację z rodakami Johnem Collinsem i Donem Hutchisonem. W wyjściowej jedenastce Evertonu zaczął grywać w sezonie 2000/2001, ale w sezonie 2002/2003 znów był rezerwowym, a był to dla niego ostatni sezon w zespole z Liverpoolu.

W 2003 roku Gemmill przeszedł do Preston North End, ale zaliczył tylko 7 spotkań w Football League Championship. W 2004 roku został piłkarzem Leicester City, ale i w zespole „Lisów” nie powrócił do dawnej formy. W 2006 roku wypożyczono go do grającego w Football League Two, Oxfordu United, ale wystąpił tam tylko w jednym spotkaniu. Latem tamtego roku wyjechał aż do Nowej Zelandii. Grał w drużynie New Zealand Knights FC i rozegrał 20 spotkań w A-League. W 2007 roku wrócił do Wielkiej Brytanii i zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1990/91 Nottingham Forest Anglia  Division One 4 0
1991/92 Nottingham Forest Anglia  Division One 39 8
1992/93 Nottingham Forest Anglia  Premiership 33 1
1993/94 Nottingham Forest Anglia  Division One 31 8
1994/95 Nottingham Forest Anglia  Premiership 19 1
1995/96 Nottingham Forest Anglia  Premiership 31 1
1996/97 Nottingham Forest Anglia  Premiership 24 0
1997/98 Nottingham Forest Anglia  Division One 44 2
1998/99 Nottingham Forest Anglia  Division One 20 0
1998/99 Everton F.C. Anglia  Premiership 7 1
1999/00 Everton F.C. Anglia  Premiership 14 1
2000/01 Everton F.C. Anglia  Premiership 28 2
2001/02 Everton F.C. Anglia  Premiership 32 1
2002/03 Everton F.C. Anglia  Premiership 16 0
2003/04 Preston North End Anglia  Division One 7 1
2004/05 Leicester City Anglia  Football League Championship 17 0
2005/06 Oxford United Anglia  Football League Two 1 0
2006/07 New Zealand Knights FC Nowa Zelandia  A-League 20 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szkocji Gemmill zadebiutował 21 maja 1995 roku w zremisowanym 0:0 spotkaniu Kirin Cup z Japonią. W 1996 roku znalazł się w kadrze Szkotów na Euro 96, ale nie zagrał w żadnym spotkaniu. W 1998 roku został powołany przez Craiga Browna do kadry na mundial we Francji i podobnie jak na turnieju w Anglii przed dwoma laty także nie wystąpił w żadnym z meczów. Ostatni mecz w drużynie narodowej rozegrał w kwietniu 2003 przeciwko Austrii (0:2). Łącznie zagrał w niej 25 razy i zdobył 1 gola.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]