Seweryn Böhm

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seweryn Böhm
Ilustracja
Seweryn Böhm (przed 1904)
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1833
Sanok

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1921
Kraków

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Seweryn Böhm[a] (ur. 31 marca 1833 w Sanoku, zm. 24 sierpnia 1921 w Krakowie) – oficer Armii Cesarstwa Austriackiego, urzędnik Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.

Grobowiec Böhmów

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Seweryn Rudolf Böhm urodził się 31 marca 1833 w Sanoku[1][2][3]. Był synem Ignacego (kancelista cyrkularny w Sanoku, zm. 1848 w wieku 62 lat) i Tekli z domu Michlik[1][4]. Miał rodzeństwo: Edmunda Rufina (ur. 1829)[5], Malwinę Izydorę (ur. 1831)[6], Karola Ernesta (ur. 1835)[7], Laurę Augustynę (1836-1919)[8][9], Zygmunta Alojzego (ur. 1838)[10], Franciszka (1839-1912, powstaniec styczniowy, urzędnik)[11][12], Ferdynanda (zm. 1843)[13] oraz przyrodniego brata Konstantego Walentego (ur. 1825, z wcześniejszego małżeństwa ojca z Marią)[14]. Wraz z rodziną mieszkał w Sanoku pod numerem konskrypcyjnym 101[1][10][6][5][7][4].

W młodości służył w Armii Cesarstwa Austriackiego[2]. W jej szeregach w 1854 odbył kampanię we Włoszech[2]. Był żołnierzem 12 pułku piechoty w Leutschau (od około 1857 w Comorn), w szeregach którego według stanu z 1854 był kadetem[b][15], od około 1855 podporucznikiem 1 klasy[16][17][18][19], około 1859 nadporucznikiem, po czym zakończył służbę[20].

Od 1872 w charakterze adiunkta był szefem kancelarii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie[2]. Na początku lat 90. był tam kasjerem[21]. W 1894 został członkiem i sekretarzem TPSP[2]. Po 38 latach pracy tamże w maju 1910 przeszedł w stan spoczynku[22][2]. Został wówczas wybrany II wiceprezesem TPSP, a w pierwszej połowie marca 1913 ustąpił z tego stanowiska w zarządzie[2]. Przez wiele lat swojej działalności w Towarzystwie z poświęceniem oddawał się pracy rzecz tegoż[23]. Przyczynił się m.in. do przenosin siedziby z Pałacu Biskupiego do Sukiennic, a finalnie do własnego gmachu (Pałac Sztuki) przy Placu Szczepańskim[23]. Uchodził doskonałego organizatora, znawcę w dziedzinie malarstwa i rzeźbiarstwa oraz człowieka zasłużonego dla sztuki[22][2].

W 1904 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa[24].

Był żonaty z Teresą z domu Jezierską (1836-1892)[9][21][25]. Zmarł 24 sierpnia 1921 w Krakowie[23][26][3]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3][23]. W tym miejscu został m.in. pochowany jego brat Franciszek żyjący pod nazwiskiem Bem[27][28].

Zachowała się korespondencja Seweryna Böhma, zgromadzona w Biblioteka Jagiellońskiej i udostępniona w Jagiellońskiej Bibliotece Cyfrowej[29].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zarówno w ewidencji wojskowych Armii Cesarstwa Austriackiego, jak też w ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Severin Böhm”.
  2. ↑ Według życiorysu wydrukowanego w „Nowościach Illustrowanych” wystąpił z wojska w 1855.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 394.
  2. ↑ a b c d e f g h Ustąpienie zasłużonego działacza. „Nowości Illustrowane”. Nr 12, s. 8–9, 22 marca 1913. 
  3. ↑ a b c Seweryn Böhm. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-04].
  4. ↑ a b Księga zmarłych 1831-1855. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 159 (poz. 232).
  5. ↑ a b Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 241.
  6. ↑ a b Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 333.
  7. ↑ a b Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 421.
  8. ↑ Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 439.
  9. ↑ a b Laura Böhm. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-04].
  10. ↑ a b Księga chrztów 1836-1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 29.
  11. ↑ Księga chrztów 1836-1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 41.
  12. ↑ Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 165.
  13. ↑ Księga zmarłych 1831-1855. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 83 (poz. 66).
  14. ↑ Księga chrztów 1816-1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 150.
  15. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1854, s. 200.
  16. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1855, s. 200.
  17. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1856, s. 195.
  18. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1857, s. 195.
  19. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1858, s. 175.
  20. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1859, s. 104.
  21. ↑ a b Teresa Böhmowa. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-05-04].
  22. ↑ a b Zmiana w sekretaryacie Towarzystwa sztuk pięknych w Krakowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 21, s. 7, 21 maja 1910. 
  23. ↑ a b c d Z żałobnej kroniki. „Nowości Illustrowane”. Nr 36, s. 9–10, 3 września 1913. 
  24. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 148.
  25. ↑ Za spokój duszy ś. p. Teresy z Jezierskich Böhmowej. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-05-04].
  26. ↑ Z żałobnej kroniki. „Nowości Illustrowane”. Nr, s. 9, 3 września 1921. 
  27. ↑ Kronika. † Franciszek Bem. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 20, s. 3, 19 maja 1912. 
  28. ↑ Franciszek Bem. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-04].
  29. ↑ Seweryn Böhm. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-05-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Seweryn_Böhm&oldid=73154288”