Siedzieniewicze
53°23′46″N 24°07′35″E/53,396111 24,126389| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°23′46″N 24°07′35″E/53,396111 24,126389
| |
Siedzieniewicze (biał. Сядзеневічы; ros. Седеневичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Gudziewicze.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Gudziewicze[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku ówczesną okolicę szlachecką zamieszkiwało 105 osób, 93 było wyznania rzymskokatolickiego, 5 prawosławnego a 7 mojżeszowego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 22 budynki mieszkalne[3].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Ejsymontach Wielkich i parafii prawosławnej w Gudziewiczach.
Podlegała pod Sąd Grodzki w Indurze i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Gudziewiczach[4].
Siedzieniewicze są jednym z kilkudziesięciu skupisk drobnej szlachty polskiej (okolic szlacheckich) położonych na Grodzieńszczyznie, których mieszkańcy mimo sowietyzacji i zakazu posługiwania się językiem polskim, zachowali polszczyznę, używaną również w kontaktach codziennych oraz świadomość swej przynależności stanowej[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-10-06]. (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 35.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1526.
- ↑ Katarzyna Konczewska. Szlachta grodzieńska na początku XXI w. – język i tożsamość. Zarys problematyki. „LingVaria”, s. 183–199, 2019. Wydział Polonistyki UJ.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Siedzieniewicze na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2019-10-06]. (ros.).
