Suhaki (obwód grodzieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suhaki
Сугакі
Сугаки
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

wołkowyski

Sielsowiet

Werejki

Populacja (2009)
• liczba ludności


38[1]

Kod pocztowy

231915

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Suhaki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Suhaki”
Ziemia53°20′53″N 24°13′05″E/53,348056 24,218056

Suhaki (biał. Сугакі, Suhaki; ros. Сугаки, Sugaki), Suwaki[2] – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie wołkowyskim, w sielsowiecie Werejki.

Dawniej wieś i folwark. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów należały do ekonomii grodzieńskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Gudziewicze[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku:

  • wieś zamieszkiwało 110 osób, 9 było wyznania rzymskokatolickiego a 101 prawosławnego. Jednocześnie 100 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 10 białoruską. Było tu 26 budynków mieszkalnych.
  • folwark zamieszkiwało 14 osób, 11 było wyznania rzymskokatolickiego a 3 prawosławnego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Repli i parafii prawosławnej w Gudziewiczach.

Podlegała pod Sąd Grodzki w Indurze i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Gudziewiczach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
  3. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 35.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1651.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]