Sitniczka zwisła

Sitniczka zwisła
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	sitniczka
Gatunek	Sitniczka zwisła
	Nazwa systematyczna
	Isolepis cernua (Vahl) Roem. & Schult.; Syst. veg. 2:106. 1817
Synonimy
	Scirpus cernuus Vahl;
	Scirpus cernuus Vahl;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sitniczka zwisła (Isolepis cernua) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. W Polsce opisywana zwykle pod nazwami sitowie zwisłe, przegięte lub pochylone^[4], a także sitowie domowe^[5] ponieważ jak wiele gatunków z rodziny w przeszłości była włączana do szeroko ujmowanego rodzaju sitowie Scirpus. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony na kuli ziemskiej, występuje bowiem na wszystkich kontynentach świata, nawet w Antarktyce (na Falklandach)^[6]. W Europie występuje w obszarze śródziemnomorskim, na Wyspach Brytyjskich i w Irlandii, w Polsce nie rośnie dziko^[6], jest jednak czasami uprawiany.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

W swoim naturalnym środowisku jest rośliną bagienną. Tworzy gęste, jasnozielone kępy o wysokości do 20 cm. Jej łodygi przeginają się i zwisają. Latem wytwarza masę niewielkich, zielonawych kwiatów, z których powstają potem brązowe nasiona^[7].

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest łatwa w uprawie. W Polsce jest uprawiana jako roślina pokojowa w wiszących doniczkach. Dobrze nadaje się też do uprawy hydroponicznej, jej doniczka może też cały czas stać w zbiorniku z wodą (co ma tę zaletę, że zapewnioną wówczas ma stałą wilgotność, a jako roślina bagienna jest odporna na gnicie korzeni)^[4]. Może też być uprawiana w paludarium, terrarium lub akwarium. Doskonale nadaje się do obsadzania brzegów oczek wodnych, jednakże na zimę musi być przeniesiona do ogrzewanego pomieszczenia, gdyż wytrzymuje tylko kilkustopniowe mrozy. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, dobrze rośnie na zwykłej ziemi ogrodowej^[7]. Rozrasta się dość szybko i stare okazy stają się nieładne, w związku z tym należy je odnawiać. Najłatwiej rozmnażać ją wiosną przez podział, można też przez wysiew nasion.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
↑ Isolepis cernua, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego. [dostęp 2010-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Angelika Throll: 650 roślin pokojowych. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-258-0031-4.
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
↑ ^a ^b GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).

[iucn-3] Isolepis cernua, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[A-4] Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego. [dostęp 2010-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[5] Angelika Throll: 650 roślin pokojowych. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-258-0031-4.

[grin-6] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].

[B-7] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]