Skórkowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skórkowice
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Łukasza
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

opoczyński

Gmina

Żarnów

Liczba ludności (2021)

330[2]

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

26-330[3]

Tablice rejestracyjne

EOP

SIMC

0558096[4]

Położenie na mapie gminy Żarnów
Mapa konturowa gminy Żarnów, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Skórkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Skórkowice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Skórkowice”
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego
Mapa konturowa powiatu opoczyńskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Skórkowice”
Ziemia51°13′51″N 20°02′36″E/51,230833 20,043333[1]

Skórkowicewieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[5][4].

W skład sołectwa Skórkowice wchodzą także wsie Poręba i Skumros[6].

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Łukasza w Skórkowicach[7].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Skórkowice[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0558104 Chorzew część wsi
0558110 Dwór część wsi
0558133 Niwa przysiółek
0558127 Piaski część wsi

Historia i zabytki[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości pochodzi od rodu Skórkowskich, szlachty będącej właścicielami folwarku Skórkowice. W 1784 r. miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością Jana Sariusza Skórkowskiego, chorążego opoczyńskiego.

W okresie I wojny światowej przez okolice Skórkowic przebiegał front rosyjsko-austriacki. W okresie międzywojennym znajdowała się tu szkoła powszechna, po II wojnie światowej szkoła podstawowa. W Skórkowicach stoi murowany kościół pw. św. Łukasza, wzniesiony w XVII stuleciu, w stylu klasycystycznym. Świątynia ta była później wielokrotnie przebudowywana – z pierwotnej budowli do dziś przetrwało prezbiterium oraz kaplica na planie kwadratu z kopułą i kryptami. We wnętrzu jednonawowej świątyni zachowały się: gotycka kamienna chrzcielnica, tablica kamienna z 1648 r. z opisem dziejów kościoła, cenne obrazy i rzeźby.

Będąc w Skórkowicach warto również zobaczyć kapliczkę cmentarną z XIX stulecia.

Zachowały się również piwnice nieistniejącego już dzisiaj dworu, wzniesionego w XVII lub XVIII stuleciu, sklepione kolebkowo – jedna z nich podparta jest dwoma okrągłymi filarami.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 320 Żydów. W październiku 1942 zostali wywiezieni getta w Żąrnowcu, a stamtąd do obozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani[8].

Na zachodnim skraju wsi znajduje się rezerwat przyrodniczy Diabla Góra, ze wzniesieniem górującym nad okolicą.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

W Skórkowicach urodził się Mieczysław Bero (1892–1945), major piechoty Wojska Polskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 123938
  2. Wieś Skórkowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1157 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Strona gminy, sołectwa
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 312.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czaykowski Franciszek- Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.