Sliboń
49°20′53″N 20°46′30″E/49,348056 20,775000 Widok z Malnika | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
789 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°20′53″N 20°46′30″E/49,348056 20,775000
| |
Sliboń (słow. Sliboñ, 772 m) – szczyt w słowackich Górach Lubowelskich. Znajduje się w grzbiecie Ośli Wierch (859 m) – Szeroki Wierch (884 m) – Okrúhla (828 m) – Slibońska Przełęcz (658 m) – Sliboń. Wznosi się nad miejscowościami Sulin i Mały Lipnik. Jego północne i wschodnie stoki opadają do Popradu i jego dopływu – potoku Lipnik, zachodnie do doliny Sulińskiego Potoku (Sulinský potok)[1].
Sliboń jest całkowicie zalesiony, więc pozbawiony widoków. Zaznaczane na niektórych mapach polany już zarosły lasem. Prowadzi przez niego szlak turystyczny, ale turyści chodzą tędy rzadko. Ścieżka w niektórych miejscach zanika, trasa jest mylna. Przed II wojną światową istniały na grzbiecie Slibonia pasterskie hale, jednak zupełnie już zarosły lasem[2].
U północnych podnóży Slibonia nad Popradem znajduje się źródło wody mineralnej Sulinka. Jest bezpłatnie udostępnione (wodę czerpie się z kranu)[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– czerwony: Lubowla – Zamek Lubowelski – Ośli Wierch – Sliboń – Sulinka. 4.40 h, ↓ 4.50 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ a b Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.