Sołowiow D-30

D-30
	Dane podstawowe
Typ	Silnik dwuprzepływowy
Kraj pochodzenia	ZSRR
Zastosowanie	MiG-31; Ił-62M; Tu-154M
	Dane techniczne
Średnica	1,46 m
Długość	4,83 m
Masa	2305 kg
	Osiągi
Ciąg	103 kN
Spręż	17:1
Temperatura przed turbiną	1660 °C

Sołowiow D-30 (ros. Двигатель Д-30Ф) – seria dwuwałowych^[1] turbowentylatorowych, dwuprzepływowych silników lotniczych produkcji radzieckiej. Wersja D-30F6, która wyposażona jest w dopalacz napędza myśliwce MiG-31^[1]. Wersje D-30KP oraz D-30KU przeznaczone są do użytku cywilnego, napędzają m.in. samoloty Ił-62M oraz Tu-154M.

Wady konstrukcyjne tego silnika (wprowadzona na etapie budowy redukcja liczby wałeczków w łożysku wałeczkowym z 26 do 13^[2]) były przyczyną kilku katastrof lotniczych, m.in. katastrofy lotniczej w Lesie Kabackim w 1987 roku samolotu Ił-62M SP-LBG Tadeusz Kościuszko. W wyniku zmęczeniowego zużycia tych łożysk (zniszczenie elementów tocznych – bieżni zewnętrznej na powierzchni objętej kątem 120 stopni oraz wałeczków) doszło do urwania wału turbiny niskiego ciśnienia (TNC), a w konsekwencji jej rozerwania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 70. XX w. Związek radziecki rozpoczął prace nad nowym myśliwcem, który miał zastąpić myśliwce MiG-25. Silniki zastosowane w tym samolocie sprawdzały się jedynie na dużych wysokościach, natomiast na niskich samolot miał problem z przekroczeniem prędkości dźwięku. Pawieł Sołowjow zaprojektował nowy silnik do napędzania nowego myśliwca.

Nowa dwuprzepływowa jednostka D-30F6 była w stanie wygenerować ciąg 93 kN bez dopalacza (152 kN z dopalaczem). Dzięki tym silnikom MiG-31 osiągał prędkości maksymalne dochodzące do 3000 km/h.^[1] Mógł również bez problemu uzyskiwać prędkości ponaddźwiękowe na o wiele niższych wysokościach^[1].