Ludwik Kubala: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot usuwa Kategoria:Ludzie związani ze Lwowem - jest już podkategoria tej kategorii. Jeśli ta edycja coś psuje powiadom mnie. |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Ludwik Kubala urodził się 9 września 1838 r. w [[Kamienica (powiat limanowski)|Kamienicy]] pod Limanową. Tam, jak również w zakupionej przez jego rodziców w 1838 r. [[Łukowica (powiat limanowski)|Łukowicy]] Łapczyńskiej, przyszły historyk spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Starym Sączu, a w latach 1849-1855 do gimnazjum w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]]. Klasę VIII przerabiał w Gimnazjum św. Anny w [[Kraków|Krakowie]]. W 1857 r. zdał egzamin dojrzałości i zapisał się na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Już jednak po roku nauki w Krakowie przeniósł się na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie w Wiedniu]] , gdzie rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym (1858-1861) . Brał udział w pracach organizacyjnych [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]]. Był szefem policji powstaniowej w Krakowie, za co uwięziono go na dwa lata w [[Twierdza Josefov|więzieniu w Josephstadt]] (15 grudnia [[1863]] – 18 listopada [[1865]]). W [[1869]] z wielkimi trudnościami, mimo posiadanego doktoratu, rozpoczął pracę jako [[suplent]] w III gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. Dopiero w [[1872]] zdał egzamin na nauczyciela, co opóźniło pisarstwo historyczne rozpoczęte podczas uwięzienia. W latach [[1880]]-[[1881]] opublikował dwa tomy szkiców historycznych, które przyniosły mu sławę i popularność. Pod ich wpływem [[Henryk Sienkiewicz]] odstąpił od pisania powieści o [[Władysław Warneńczyk|Władysławie Warneńczyku]] i stworzył [[Trylogia|Trylogię]]. W połowie [[XX wiek|XX]] w. szkic ''Poselstwo Puszkina w Polsce'' zainspirował także [[Władysław Zambrzycki|Władysława Zambrzyckiego]] do napisania antymoskiewskiej powieści ''W oficynie Elerta''. Bogata twórczość Ludwika Kubali liczy kilkaset pozycji. Brak jednak do dziś jej solidnego naukowego opracowania oraz wnikliwej oceny. |
Ludwik Kubala urodził się 9 września 1838 r. w [[Kamienica (powiat limanowski)|Kamienicy]] pod Limanową. Tam, jak również w zakupionej przez jego rodziców w 1838 r. [[Łukowica (powiat limanowski)|Łukowicy]] Łapczyńskiej, przyszły historyk spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Starym Sączu, a w latach 1849-1855 do gimnazjum w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]]. Klasę VIII przerabiał w Gimnazjum św. Anny w [[Kraków|Krakowie]]. W 1857 r. zdał egzamin dojrzałości i zapisał się na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Już jednak po roku nauki w Krakowie przeniósł się na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie w Wiedniu]] , gdzie rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym (1858-1861) . Brał udział w pracach organizacyjnych [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]]. Był szefem policji powstaniowej w Krakowie, za co uwięziono go na dwa lata w [[Twierdza Josefov|więzieniu w Josephstadt]] (15 grudnia [[1863]] – 18 listopada [[1865]]). W [[1869]] z wielkimi trudnościami, mimo posiadanego doktoratu, rozpoczął pracę jako [[suplent]] w III gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. Dopiero w [[1872]] zdał egzamin na nauczyciela, co opóźniło pisarstwo historyczne rozpoczęte podczas uwięzienia. W latach [[1880]]-[[1881]] opublikował dwa tomy szkiców historycznych, które przyniosły mu sławę i popularność. Pod ich wpływem [[Henryk Sienkiewicz]] odstąpił od pisania powieści o [[Władysław Warneńczyk|Władysławie Warneńczyku]] i stworzył [[Trylogia|Trylogię]]. W połowie [[XX wiek|XX]] w. szkic ''Poselstwo Puszkina w Polsce'' zainspirował także [[Władysław Zambrzycki|Władysława Zambrzyckiego]] do napisania antymoskiewskiej powieści ''W oficynie Elerta''. Bogata twórczość Ludwika Kubali liczy kilkaset pozycji. Brak jednak do dziś jej solidnego naukowego opracowania oraz wnikliwej oceny. |
||
<br />Ludwik Kubala, którego całe życie pełne było żaru miłości i oddania dla Ojczyzny, nie doczekał się, niestety, jej wyzwolenia z niewoli. Zmarł miesiąc przed jej zmartwychwstaniem, 30 września 1918 r. we Lwowie. Miasto uczciło jego pamięć, nadając ulicy w centrum Lwowa imię cenionego historyka. Został pochowany na [[Cmentarz Łyczakowski|cmentarzu Łyczakowskim]]. |
<br />Ludwik Kubala, którego całe życie pełne było żaru miłości i oddania dla Ojczyzny, nie doczekał się, niestety, jej wyzwolenia z niewoli. Zmarł miesiąc przed jej zmartwychwstaniem, 30 września 1918 r. we Lwowie. Miasto uczciło jego pamięć, nadając ulicy w centrum Lwowa imię cenionego historyka. Został pochowany na [[Cmentarz Łyczakowski|cmentarzu Łyczakowskim]]. |
||
== Wybrane publikacje == |
|||
* ''Wojna szwecka w roku 1655 i 1656, Szkice Historyczne seria 4'', Lwów-Warszawa-Poznań 1913, (reprint Poznań 2005) |
|||
* ''Wojna brandenburska i najazd Rakoczego 1656-1657, Szkice Historyczne Ser. V'', Lwów-Warszawa-Poznań 1917 (reprint Poznań 2005) |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 17:26, 3 sty 2012
Ludwik Kubala (ur. 9 września 1838 w Kamienicy koło Nowego Sącza, zm. 30 września 1918 we Lwowie) – polski historyk.
Ludwik Kubala urodził się 9 września 1838 r. w Kamienicy pod Limanową. Tam, jak również w zakupionej przez jego rodziców w 1838 r. Łukowicy Łapczyńskiej, przyszły historyk spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Starym Sączu, a w latach 1849-1855 do gimnazjum w Nowym Sączu. Klasę VIII przerabiał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W 1857 r. zdał egzamin dojrzałości i zapisał się na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Już jednak po roku nauki w Krakowie przeniósł się na Uniwersytecie w Wiedniu , gdzie rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym (1858-1861) . Brał udział w pracach organizacyjnych powstania styczniowego. Był szefem policji powstaniowej w Krakowie, za co uwięziono go na dwa lata w więzieniu w Josephstadt (15 grudnia 1863 – 18 listopada 1865). W 1869 z wielkimi trudnościami, mimo posiadanego doktoratu, rozpoczął pracę jako suplent w III gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. Dopiero w 1872 zdał egzamin na nauczyciela, co opóźniło pisarstwo historyczne rozpoczęte podczas uwięzienia. W latach 1880-1881 opublikował dwa tomy szkiców historycznych, które przyniosły mu sławę i popularność. Pod ich wpływem Henryk Sienkiewicz odstąpił od pisania powieści o Władysławie Warneńczyku i stworzył Trylogię. W połowie XX w. szkic Poselstwo Puszkina w Polsce zainspirował także Władysława Zambrzyckiego do napisania antymoskiewskiej powieści W oficynie Elerta. Bogata twórczość Ludwika Kubali liczy kilkaset pozycji. Brak jednak do dziś jej solidnego naukowego opracowania oraz wnikliwej oceny.
Ludwik Kubala, którego całe życie pełne było żaru miłości i oddania dla Ojczyzny, nie doczekał się, niestety, jej wyzwolenia z niewoli. Zmarł miesiąc przed jej zmartwychwstaniem, 30 września 1918 r. we Lwowie. Miasto uczciło jego pamięć, nadając ulicy w centrum Lwowa imię cenionego historyka. Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Wybrane publikacje
- Wojna szwecka w roku 1655 i 1656, Szkice Historyczne seria 4, Lwów-Warszawa-Poznań 1913, (reprint Poznań 2005)
- Wojna brandenburska i najazd Rakoczego 1656-1657, Szkice Historyczne Ser. V, Lwów-Warszawa-Poznań 1917 (reprint Poznań 2005)