Michał Fajbusiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Życiorys: aktualizacja
dr red., dr techn.
Linia 21: Linia 21:
Od 1982 związany z telewizją, podjął pracę jako redaktor w [[TVP3 Łódź]]. Współtworzył m.in. programy ''Własne M'', ''Szkoła i dom'', ''Nasza szafa'' i ''Kronika kryminalna''{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Zadebiutował reportażem ''Nabici w butelkę'', który wyemitowała [[TVP1]]<ref name="wp">{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20140122063340/http://teleshow.wp.pl/name,Fajbusiewicz-Michal,pid,1447,osoba.html|tytuł=Michał Fajbusiewicz|opublikowany=wp.pl|data dostępu=2015-04-18}}</ref>{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Był twórcą programu i prowadzącym programy ''Stan krytyczny'' (1983–1986) i ''Dajcie znak życia'' (poświęcony osobom zaginionym){{odn|Bałuk|2023|s=246, 251}}. Prowadził także autorski cykl programów o tematyce podróżniczej na antenie TVP3 Łódź i następnie również w [[TVP2]] (''Z Dwójką dookoła świata'')<ref name="wp" />{{odn|Bałuk|2023|s=261}}.
Od 1982 związany z telewizją, podjął pracę jako redaktor w [[TVP3 Łódź]]. Współtworzył m.in. programy ''Własne M'', ''Szkoła i dom'', ''Nasza szafa'' i ''Kronika kryminalna''{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Zadebiutował reportażem ''Nabici w butelkę'', który wyemitowała [[TVP1]]<ref name="wp">{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20140122063340/http://teleshow.wp.pl/name,Fajbusiewicz-Michal,pid,1447,osoba.html|tytuł=Michał Fajbusiewicz|opublikowany=wp.pl|data dostępu=2015-04-18}}</ref>{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Był twórcą programu i prowadzącym programy ''Stan krytyczny'' (1983–1986) i ''Dajcie znak życia'' (poświęcony osobom zaginionym){{odn|Bałuk|2023|s=246, 251}}. Prowadził także autorski cykl programów o tematyce podróżniczej na antenie TVP3 Łódź i następnie również w [[TVP2]] (''Z Dwójką dookoła świata'')<ref name="wp" />{{odn|Bałuk|2023|s=261}}.


Od 1986 realizował ''[[Magazyn Kryminalny 997]]'', w latach 1990–2010 był również prowadzącym program i autorem emitowanych w nim materiałów{{odn|Bałuk|2023|s=251, 259}}. W 2013 zaczął realizować nawiązujący do tej produkcji nowy program ''997. Fajbusiewicz na tropie'' w stacji telewizyjnej [[Polsat Play]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20150419052347/http://blogi.newsweek.pl/Tekst/historia/680688,zwloki-w-tekturowej-walizce-czyli-historia-programu-%e2%80%9e997%e2%80%9d.html|tytuł=Zwłoki w tekturowej walizce, czyli historia programu „997”|opublikowany=newsweek.pl|data=23 listopada 2013|data dostępu=2015-04-18}}</ref>. W 2017 w [[TVP2]] prowadził reaktywowany ''Magazyn Kryminalny 997'', jednak po wyemitowaniu pierwszego odcinka TVP zdecydowała o zawieszeniu serii<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20170731173511/http://www.tvp.info/33422239/fajbusiewicz-wraca-do-gry-jesienia-w-tvp2-nowa-seria-popularnego-programu|tytuł=Fajbusiewicz wraca do gry. Jesienią w TVP2 nowa seria popularnego programu|data=31 lipca 2017|opublikowany=tvp.info|data dostępu=2017-08-18}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|tytuł = TVP2 zdejmuje program „Magazyn kryminalny 997”. Michał Fajbusiewicz: będę domagał się zwrotu kosztów |data dostępu = 2021-08-07 |opublikowany = wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/koniec-programu-magazyn-kryminalny-997-nie-wroci-juz-do-tvp2-michal-fajbusiewicz-bede-domagal-sie-zwrotu-kosztow |data = 16 listopada 2017}}</ref>. Następnie nawiązał współpracę ze stacją [[Crime+Investigation Polsat]], gdzie od 2018 prowadzi program ''Fajbusiewicz: rozmowy o zbrodni''<ref>{{Cytuj |tytuł = „Fajbusiewicz: rozmowy o zbrodni 6” w Crime+Investigation Polsat (wideo) |data dostępu = 2024-01-28 |opublikowany = www.wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/fajbusiewicz-rozmowy-o-zbrodni-2-sezon-ci-polsat |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Michał Fajbusiewicz wraca do telewizji. Będzie rozmawiał o zbrodniach z autorami popularnych kryminałów |data = 2018-11-14 |data dostępu = 2024-01-28 |opublikowany = dziennik.pl |url = https://rozrywka.dziennik.pl/telewizja/artykuly/585169,michal-fajbusiewicz-program-rozmowy-o-zbrodni-polsat-pisarz-kryminal.html |język = pl}}</ref>. Przygotował także programy ''Z archiwum 997'', ''Cała prawda o zbrodni'' oraz ''Skazani: wyznania zza krat''<ref>{{Cytuj |tytuł = Legenda powraca. Startuje kampania reklamowa "Z archiwum 997" na CI Polsat (wideo) |data dostępu = 2024-01-28 |opublikowany = Media2.pl |url = https://media2.pl/marketing/121417-Legenda-powraca.-Startuje-kampania-reklamowa-Z-archiwum-997-na-CI-Polsat-wideo.html |język = pl}}</ref>''.''
Od 1986 realizował ''[[Magazyn Kryminalny 997]]'', w latach 1990–2010 był również prowadzącym program i autorem emitowanych w nim materiałów{{odn|Bałuk|2023|s=251, 259}}. W 2013 zaczął realizować nawiązujący do tej produkcji nowy program ''997. Fajbusiewicz na tropie'' w stacji telewizyjnej [[Polsat Play]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20150419052347/http://blogi.newsweek.pl/Tekst/historia/680688,zwloki-w-tekturowej-walizce-czyli-historia-programu-%e2%80%9e997%e2%80%9d.html|tytuł=Zwłoki w tekturowej walizce, czyli historia programu „997”|opublikowany=newsweek.pl|data=23 listopada 2013|data dostępu=2015-04-18}}</ref>. W 2017 w [[TVP2]] prowadził reaktywowany ''Magazyn Kryminalny 997''<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20170731173511/http://www.tvp.info/33422239/fajbusiewicz-wraca-do-gry-jesienia-w-tvp2-nowa-seria-popularnego-programu|tytuł=Fajbusiewicz wraca do gry. Jesienią w TVP2 nowa seria popularnego programu|data=31 lipca 2017|opublikowany=tvp.info|data dostępu=2017-08-18}}</ref>, jednak po wyemitowaniu pierwszego odcinka TVP zdecydowała o zawieszeniu serii<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = TVP2 zdejmuje program „Magazyn kryminalny 997”. Michał Fajbusiewicz: będę domagał się zwrotu kosztów |data dostępu = 2021-08-07 |opublikowany = wirtualnemedia.pl |url = https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/koniec-programu-magazyn-kryminalny-997-nie-wroci-juz-do-tvp2-michal-fajbusiewicz-bede-domagal-sie-zwrotu-kosztow |data = 16 listopada 2017}}</ref>. W 2018 nawiązał współpracę ze stacją [[Crime+Investigation Polsat]], gdzie został prowadzącym program ''Fajbusiewicz: rozmowy o zbrodni''<ref>{{Cytuj stronę |tytuł = Michał Fajbusiewicz wraca do telewizji. Będzie rozmawiał o zbrodniach z autorami popularnych kryminałów |data = 14 listopada 2018 |data dostępu = 2024-01-28 |opublikowany = dziennik.pl |url = https://rozrywka.dziennik.pl/telewizja/artykuly/585169,michal-fajbusiewicz-program-rozmowy-o-zbrodni-polsat-pisarz-kryminal.html}}</ref>.


Jest również realizatorem lub scenarzystą około 200 [[Film dokumentalny|filmów dokumentalnych]] i [[reportaż]]y<ref name="bio" /><ref name="wp" />, wśród nich produkcji: ''Moja misja'' (1996), ''Łukasz'' (1996), ''Namibia. Caprivi czyli polski Hel w Afryce'' (2000), ''Żyć w kibucu'' (2001), ''Malarz ekranu'' (2001), ''Dusia znad jeziora Como'' (2003), ''Tugereng czyli zamieszkaj tu na zawsze'' (2005), ''O Hamerach, Mursi, Dorsi i nie tylko, czyli wyprawa do perły Afryki'' (2006)<ref name="fp">{{Filmpolski|osoba|1133504|Michał Fajbusiewicz}}. [dostęp 2015-04-18].</ref>. Jego reportaże emitowane były w programie ''Gorąca linia – Express reporterów''{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Jego twórczość telewizyjna prezentowana była m.in. na zagranicznych festiwalach filmów kryminalnych w [[Oberhausen]] i [[Monte Carlo]]. W 1997 wydał książkę ''997. 100 niewykrytych zbrodni'', a w 2004 objął stanowisko szefa działu reportażu w czasopiśmie „Moda i Styl”. Uzyskał członkostwo w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Podróżników „Globtroter”<ref name="wp" />. W 2019 ukazała się książka ''Fajbus. 997 przypadków z życia'' będąca wywiadem Magdy Omilianowicz z Michałem Fajbusiewiczem<ref>{{Cytuj stronę|autor=Magdalena Drozdek|tytuł=Legendarny magazyn „997”. Fajbusiewicz opowiedział, co działo się za kulisami|data=13 czerwca 2019|data dostępu=2019-08-04|opublikowany=wp.pl|url=https://ksiazki.wp.pl/legendarny-magazyn-997-fajbusiewicz-opowiedzial-co-dzialo-sie-za-kulisami-6391505756244097a}}</ref>.
Jest również realizatorem lub scenarzystą około 200 [[Film dokumentalny|filmów dokumentalnych]] i [[reportaż]]y<ref name="bio" /><ref name="wp" />, wśród nich produkcji: ''Moja misja'' (1996), ''Łukasz'' (1996), ''Namibia. Caprivi czyli polski Hel w Afryce'' (2000), ''Żyć w kibucu'' (2001), ''Malarz ekranu'' (2001), ''Dusia znad jeziora Como'' (2003), ''Tugereng czyli zamieszkaj tu na zawsze'' (2005), ''O Hamerach, Mursi, Dorsi i nie tylko, czyli wyprawa do perły Afryki'' (2006)<ref name="fp">{{Filmpolski|osoba|1133504|Michał Fajbusiewicz}}. [dostęp 2015-04-18].</ref>. Jego reportaże emitowane były w programie ''Gorąca linia – Express reporterów''{{odn|Bałuk|2023|s=246}}. Jego twórczość telewizyjna prezentowana była m.in. na zagranicznych festiwalach filmów kryminalnych w [[Oberhausen]] i [[Monte Carlo]]. W 2004 objął stanowisko szefa działu reportażu w czasopiśmie „Moda i Styl”. Uzyskał członkostwo w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Podróżników „Globtroter”<ref name="wp" />.


Gościnnie wystąpił w serialach telewizyjnych: ''[[Badziewiakowie]]'', ''[[Świat według Kiepskich]]'', ''[[Święta wojna (serial telewizyjny)|Święta wojna]]'' i ''[[Sprawa na dziś]]''<ref name="fp" />. Jako narrator wziął w 2010 udział w pracy nad albumem ''[[Tylko dla dorosłych]]'' rapera [[O.S.T.R.]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20150419012721/http://www.emuzyka.pl/recenzje/3585/O_S_T_R_---_Tylko-dla-doroslych_.html|tytuł=O.S.T.R. – „Tylko dla dorosłych”|opublikowany=emuzyka.pl|data dostępu=2015-04-18|data=28 lutego 2010}}</ref>.
Gościnnie wystąpił w serialach telewizyjnych: ''[[Badziewiakowie]]'', ''[[Świat według Kiepskich]]'', ''[[Święta wojna (serial telewizyjny)|Święta wojna]]'' i ''[[Sprawa na dziś]]''<ref name="fp" />. Jako narrator wziął w 2010 udział w pracy nad albumem ''[[Tylko dla dorosłych]]'' rapera [[O.S.T.R.]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20150419012721/http://www.emuzyka.pl/recenzje/3585/O_S_T_R_---_Tylko-dla-doroslych_.html|tytuł=O.S.T.R. – „Tylko dla dorosłych”|opublikowany=emuzyka.pl|data dostępu=2015-04-18|data=28 lutego 2010}}</ref>. W 2019 ukazała się książka ''Fajbus. 997 przypadków z życia'' będąca wywiadem Magdy Omilianowicz z Michałem Fajbusiewiczem<ref>{{Cytuj stronę|autor = Magdalena Drozdek |tytuł = Legendarny magazyn „997”. Fajbusiewicz opowiedział, co działo się za kulisami |data = 13 czerwca 2019 |data dostępu = 2019-08-04 |opublikowany = wp.pl |url = https://ksiazki.wp.pl/legendarny-magazyn-997-fajbusiewicz-opowiedzial-co-dzialo-sie-za-kulisami-6391505756244097a}}</ref>.


== Odznaczenia i wyróżnienia ==
== Odznaczenia i wyróżnienia ==

Wersja z 01:40, 29 sty 2024

Michał Fajbusiewicz
Ilustracja
Michał Fajbusiewicz (2007)
Imię i nazwisko

Marian Fajbusiewicz

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1951
Łódź

Zawód, zajęcie

dziennikarz telewizyjny

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Fajbusiewicz, właśc. Marian Fajbusiewicz[1] (ur. 26 kwietnia 1951 w Łodzi[2]) – polski dziennikarz telewizyjny, scenarzysta i realizator filmowy.

Życiorys

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2]. W okresie nauki w szkole średniej był koordynatorem młodzieżowego dyskusyjnego klubu filmowego przy Pałacu Młodzieży w Łodzi[3]. Ukończył dwuletnie Studium Kulturalno-Oświatowe w Łodzi, następnie pedagogikę (1976) i politologię (1978) na Uniwersytecie Łódzkim. Pracował jako zastępca kierownika w Domu Kultury Milicjanta, kierownik Międzyzakładowego Centrum Kultury „Dąbrowa” i kierownik ośrodka wczasowego[2].

Od 1982 związany z telewizją, podjął pracę jako redaktor w TVP3 Łódź. Współtworzył m.in. programy Własne M, Szkoła i dom, Nasza szafa i Kronika kryminalna[4]. Zadebiutował reportażem Nabici w butelkę, który wyemitowała TVP1[5][4]. Był twórcą programu i prowadzącym programy Stan krytyczny (1983–1986) i Dajcie znak życia (poświęcony osobom zaginionym)[6]. Prowadził także autorski cykl programów o tematyce podróżniczej na antenie TVP3 Łódź i następnie również w TVP2 (Z Dwójką dookoła świata)[5][7].

Od 1986 realizował Magazyn Kryminalny 997, w latach 1990–2010 był również prowadzącym program i autorem emitowanych w nim materiałów[8]. W 2013 zaczął realizować nawiązujący do tej produkcji nowy program 997. Fajbusiewicz na tropie w stacji telewizyjnej Polsat Play[9]. W 2017 w TVP2 prowadził reaktywowany Magazyn Kryminalny 997[10], jednak po wyemitowaniu pierwszego odcinka TVP zdecydowała o zawieszeniu serii[11]. W 2018 nawiązał współpracę ze stacją Crime+Investigation Polsat, gdzie został prowadzącym program Fajbusiewicz: rozmowy o zbrodni[12].

Jest również realizatorem lub scenarzystą około 200 filmów dokumentalnych i reportaży[2][5], wśród nich produkcji: Moja misja (1996), Łukasz (1996), Namibia. Caprivi czyli polski Hel w Afryce (2000), Żyć w kibucu (2001), Malarz ekranu (2001), Dusia znad jeziora Como (2003), Tugereng czyli zamieszkaj tu na zawsze (2005), O Hamerach, Mursi, Dorsi i nie tylko, czyli wyprawa do perły Afryki (2006)[13]. Jego reportaże emitowane były w programie Gorąca linia – Express reporterów[4]. Jego twórczość telewizyjna prezentowana była m.in. na zagranicznych festiwalach filmów kryminalnych w Oberhausen i Monte Carlo. W 2004 objął stanowisko szefa działu reportażu w czasopiśmie „Moda i Styl”. Uzyskał członkostwo w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Podróżników „Globtroter”[5].

Gościnnie wystąpił w serialach telewizyjnych: Badziewiakowie, Świat według Kiepskich, Święta wojna i Sprawa na dziś[13]. Jako narrator wziął w 2010 udział w pracy nad albumem Tylko dla dorosłych rapera O.S.T.R.[14]. W 2019 ukazała się książka Fajbus. 997 przypadków z życia będąca wywiadem Magdy Omilianowicz z Michałem Fajbusiewiczem[15].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2006 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[16], w 2014 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1].

Wyróżniony tytułem honorowego obywatela Bornego Sulinowa[17]. W 2001 za poświęcony Łodzi film Nowa Ziemia Obiecana otrzymał Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych w Poznaniu[5].

Życie prywatne

Jego ojciec był polskim Żydem[18]. Jest żonaty, ma syna[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 sierpnia 2014 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 1034).
  2. ↑ a b c d e Who is who w Polsce. Wyd. III. Zug: Hübners blaues Who is who, 2004, s. 887. ISBN 3-7290-0043-8.
  3. ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 243.
  4. ↑ a b c Bałuk 2023 ↓, s. 246.
  5. ↑ a b c d e Michał Fajbusiewicz. wp.pl. [dostęp 2015-04-18].
  6. ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 246, 251.
  7. ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 261.
  8. ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 251, 259.
  9. ↑ Zwłoki w tekturowej walizce, czyli historia programu „997”. newsweek.pl, 23 listopada 2013. [dostęp 2015-04-18].
  10. ↑ Fajbusiewicz wraca do gry. Jesienią w TVP2 nowa seria popularnego programu. tvp.info, 31 lipca 2017. [dostęp 2017-08-18].
  11. ↑ TVP2 zdejmuje program „Magazyn kryminalny 997”. Michał Fajbusiewicz: będę domagał się zwrotu kosztów. wirtualnemedia.pl, 16 listopada 2017. [dostęp 2021-08-07].
  12. ↑ Michał Fajbusiewicz wraca do telewizji. Będzie rozmawiał o zbrodniach z autorami popularnych kryminałów. dziennik.pl, 14 listopada 2018. [dostęp 2024-01-28].
  13. ↑ a b Michał Fajbusiewicz w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-04-18].
  14. ↑ O.S.T.R. – „Tylko dla dorosłych”. emuzyka.pl, 28 lutego 2010. [dostęp 2015-04-18].
  15. ↑ Magdalena Drozdek: Legendarny magazyn „997”. Fajbusiewicz opowiedział, co działo się za kulisami. wp.pl, 13 czerwca 2019. [dostęp 2019-08-04].
  16. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 maja 2006 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 47, poz. 512).
  17. ↑ Obchody XX-lecia Bornego Sulinowa. bornesulinowo.pl, 7 czerwca 2013. [dostęp 2015-04-18].
  18. ↑ Bałuk 2023 ↓, s. 242.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Fajbusiewicz&oldid=72708799”