Stanisław Basiuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Basiuk
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Iwanowycz Basiuk

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1936
Połtawa

Wzrost

184 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1957 Kołhospnyk Połtawa ? (-?)
1958 SKWO Lwów 4 (-4)
1959–1960 CSK MO/CSKA Moskwa 4 (-4)
1961–1962 Trudowi Rezerwy Ługańsk 24 (-18)
1962–1965 Kołhospnyk/Kołos Połtawa 82 (-?)
1966–1967 Suputnyk Połtawa ? (-?)
1968–1969 Kołos Jakymiwka 62 (-?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1977–1980 Kołos Połtawa
1991 Worskła Połtawa (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Iwanowycz Basiuk, ukr. Станіслав Іванович Басюк, ros. Станислав Иванович Басюк, Stanisław Iwanowicz Basiuk (ur. 16 czerwca 1936 w Połtawie, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W 1957 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Kołhospnyk Połtawa. W 1958 został powołany do służby wojskowej, podczas której bronił barw SKWO Lwów i CSKA Moskwa. Po zwolnieniu z wojska w 1961 został piłkarzem zespołu Trudowi Rezerwy Ługańsk. Latem 1962 powrócił do Kołhospnyka, który potem zmienił nazwę na Kołos. W 16 kolejnych meczach klasy "B" sezonu 1964 roku nie przepuścił ani jednej piłki, czym ustanowił rekord turnieju. Ma jeden z najlepszych współczynników niezawodności wśród ukraińskich bramkarzy mistrzostw Klasy B - 0,87 (142 straconych goli w 162 meczach).[1] W latach 1966-1967 występował w amatorskim zespole Suputnyk Połtawa. W 1968 zasilił skład Kołosu Jakymiwka, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1969.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Otrzymał zaproszenie od Iwana Horpynka pomagać szkolić dzieci w Szkole Sportowej, w której pracował ponad 40 lat. Wśród najbardziej znanych jego wychowanków jest Serhij Konowałow, Jewhen Pochlebajew i Rusłan Rotań. Od 1977 do maja 1980 prowadził Kołos Połtawa.[2][3] Od 1 sierpnia do 7 listopada 1991 w składzie rady trenerskiej pomagał trenować połtawski klub, który już nazywał się Worskła Połtawa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]