Stara Wieś (gmina Łęczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stara Wieś
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

łęczyński

Gmina

Łęczna

Liczba ludności (2021)

681[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-010[4]

Tablice rejestracyjne

LLE

SIMC

0385589[5]

Położenie na mapie gminy Łęczna
Mapa konturowa gminy Łęczna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stara Wieś”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stara Wieś”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stara Wieś”
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego
Mapa konturowa powiatu łęczyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stara Wieś”
Ziemia51°18′32″N 22°53′35″E/51,308889 22,893056[1]

Stara Wieświeś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Łęczna[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łęczna[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 552 mieszkańców[8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja miasta Łęczna została wybrana na wzgórzu na lewym brzegu rzeki Świnki. Był to teren części wsi Łęczna należącej uprzednio do króla. Druga część wsi na położona na prawym brzegu Świnki funkcjonowała nadal jako osada wiejska. W odróżnieniu od miasta zaczęto ją nazywać Stara Łęczna (Antiqua Lanczna). Tak było w 1495 r. natomiast w 1529 r. nosiła nazwę Stara Wieś (Stara Vyesz) już bez odniesienia do miasta Łęczna[9][10]. Strażnik litewski Stanisław Potocki sprzedał w 1725 roku Starą Wieś hetmanowi polnemu koronnemu i wojewodzie podlaskiemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128553
  2. Wieś Stara Wieś w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-30], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-30].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1193 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-12-19].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Łęczna. Urząd Gminy Łęczna. [dostęp 2016-08-25].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Sochacka 1986 ↓, s. według indeksu.
  10. Chrzanowska ↓, s. 4.
  11. Janusz Łosowski, Sprzedaż Łęcznej i okolicznych wsi przez strażnika litewskiego Stanisława Potockiego hetmanowi polnemu koronnemu Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu w roku 1725, w: Studia Łęczyńskie tom 2-3, Łęczna 2010-2011, s. 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Chrzanowska, Małgorzata Kolary-Woźniak, Eugeniusz Misiewicz: Powiat Łęczyński monografia krajoznawcza. Lublin: Wydawca: Starostwo Powiatowe w Łęcznej. ISBN 83-914963-9-2.
  • Stanisław Wojciechowski, Anna Sochacka, Ryszard Szczygieł: Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego,(Dzieje Lubelszczyzny, 4), W. 1986. Wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986. Warszawa: Dzieje Lubelszczyzny, 4, 1986. ISBN 83-01-05651-7.