Stefan Michalski (pułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Michalski
Ilustracja
Stefan Michalski (przed 1934)
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1892
Płock

Data i miejsce śmierci

3 października 1939
Giżyce

Przebieg służby
Lata służby

1914–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

66 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
bitwa nad Bzurą

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Stefan Michalski[a] (ur. 14 sierpnia 1892 w Płocku, zm. 3 października 1939 w Giżycach) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 sierpnia 1892 w Płocku, ówczesnym mieście gubernialnym, w rodzinie Stanisława i Julii z Rybickich[3][4].

W 1920, w czasie wojny z bolszewikami dowodził I batalionem 65 pułku piechoty[5][6]. 21 czerwca został ciężko ranny w walkach pod Kijankami[7]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii gen. Hallera[8]. Na początku września wrócił na front i ponownie objął dowództwo I baonu[9].

W 1923 pełnił obowiązki dowódcy III batalionu 65 pp w Starogardzie[10]. 1 grudnia 1924 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 15 sierpnia 1924 i 225. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy III baonu[1][12]. 1 marca 1926 dowodzony przez niego pododdział został przemianowany na 2 batalion strzelców[13]. 24 grudnia 1929 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1930 stopień podpułkownika w korpusie oficerów piechoty i 34. lokatą[14]. W marcu 1930 został przeniesiony ze Starogardu do 5 pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15], a w lipcu 1935 do 66 pułku piechoty w Chełmnie na stanowisko dowódcy pułku[16]. Na stopień pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Na czele pułku walczył w kampanii wrześniowej. Ciężko ranny 18 września w trakcie próby forsowania Bzury pod Kamionem.

Zmarł 3 października 1939 w szpitalu polowym w Dworze Giżyce, w następstwie odniesionych ran[17][18] (miał amputowaną nogę)[19]. Pochowany na cmentarzu w Giżycach(kwatera 2/23/6, grób 908)[20].

Był żonaty z Cecylią z domu Erhardt (1896–1982), z którą miał dwie córki: Alinę (ur. 18 lipca 1924) i Zofię (1927–2007).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stefan III Michalski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 278, 352.
  2. a b Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 468.
  3. Kolekcja ↓, s. 1.
  4. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 468, tu 15 sierpnia 1892.
  5. Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 86.
  6. Proskurnicki 1929 ↓, s. 11.
  7. Proskurnicki 1929 ↓, s. 13.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 789.
  9. Proskurnicki 1929 ↓, s. 21.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 311, 411.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 735.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925, s. 275.
  13. Księga chwały 1992 ↓.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 24 grudnia 1929, s. 439.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 103.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 95.
  17. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-02-17].
  18. Janicki i Leszczyński 2017 ↓, s. 92, tu podano, że zmarł 17 października 1939.
  19. Szymczak 1945 ↓, s. 7.
  20. GeoCmentarz - Cmentarz Giżyce (wyszukiwarka grobów). 37.28.154.108. [dostęp 2023-03-02].
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 kwietnia 1922, s. 321.
  22. M.P. z 1934 r. nr 258, poz. 276.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 106.
  24. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937, s. 34.
  26. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 407.
  28. a b c Kolekcja ↓, s. 3.
  29. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 109.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]