Stefan Płużański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Płużański
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1906
Radom

Data i miejsce śmierci

14 września 1970
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo, scenografia

Stefan Płużański (ur. 9 lipca 1906 w Radomiu, zm. 14 września 1970 w Warszawie)[1] – polski malarz i grafik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1927 rozpoczął studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych[2]. Kształcił się u profesorów Mieczysława Kotarbińskiego i Władysława Skoczylasa. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1934. Należał do grupy artystycznej „Bractwo Św. Łukasza”, której patronem był prof. Tadeusz Pruszkowski. Pod jej szyldem wystawiał w Polsce i Stanach Zjednoczonych na Międzynarodowej Wystawie Malarstwa w Carnegie Institute w Pittsburghu i Wystawie Światowej w Nowym Jorku. Swoje prace pokazał także na „Wystawie Dziesięciolecia Bractwa św. Łukasza” zorganizowanej w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Wcześniej został członkiem Bloku Zawodowych Artystów Plastyków[2].

Podczas okupacji niemieckie podjął działalność dydaktyczną. W latach 1942–1944 był wykładowcą na tajnych kompletach Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował od 1948 nauczanie jako profesor w stołecznej Akademii Sztuk Pięknych[3]. W latach 1944–1948 pracował również w instytucjach państwowych związanych z kulturą – Ministerstwie Kultury oraz Sekcji Ochrony Zabytków i Malarstwa Zarządu Miejskiego. W 1949 był jednym z komisarzy „Pierwszej Ogólnopolskiej Wystawy Plastyków Amatorów”[4]. Ekspozycja została zorganizowana przez Komisję Centralną Związków Zawodowych jako „przegląd twórczości plastycznej ludzi pracy”.

Po śmierci został pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie[1].

Ku chwale ojczyzny[edytuj | edytuj kod]

W 1937 w kręgach rządowych powstał plan, żeby w Sali Honorowej Pawilonu Polskiego na Wystawie Światowej w Nowym Jorku przedstawić sceny z historii naszej ojczyzny. Inicjatorem przedsięwzięcia był minister spraw zagranicznych Józef Beck[5]. Komisja Artystyczna przy Centralnym Komisariacie Wystawy zwróciła się z prestiżową propozycją wykonania tego cyklu obrazów do członków „Bractwa św. Łukasza”, którzy w ówczesnym środowisku artystycznym i kręgach oficjalnych cieszyli się dużym autorytetem. Jedenastu malarzy „Bractwa” stworzyło wspólnie siedem obrazów o wymiarach 120 × 200 cm, przedstawiających najważniejsze wydarzenia z historii Polski: Spotkanie Bolesława Chrobrego z Ottonem III u grobu św. Wojciecha (1000), Przyjęcie chrześcijaństwa przez Litwę (1386), Nadanie przywileju jedlnieńskiego (1430), Unia lubelska (1569), Uchwalenie konfederacji warszawskiej o wolności religijnej (1573, Odsiecz Wiednia (1683) i Konstytucja 3 maja (1791)[5].

Wszedł w skład grupy łukaszowców pracujących nad cyklem, w której znaleźli się także: Bolesław Cybis, Bernard Frydrysiak, Jan Gotard, Aleksander Jędrzejewski, Eliasz Kanarek, Jeremi Kubicki, Antoni Michalak, Janusz Podoski, Tadeusz Pruszkowski i Jan Zamoyski.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się malarstwem sztalugowym – głównie w technice olejnej i temperowej, oraz ściennym. Często malował wielopostaciowe sceny rodzajowe i marynistyczne. Jego obrazy znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie. Projektował również ilustracje i opracowania graficzne książek.

Malarstwo[edytuj | edytuj kod]

  • Procesja
  • Kawiarnia, 1934
  • Polowanie lub Polowanie na zająca, 1936
  • Węglarze, 1940
  • Bitwa pod Oliwą, 1946

Rysunki[edytuj | edytuj kod]

  • Generał Józef Bem – Artyleria Królestwa Polskiego

Grafika książkowa[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stefan Płużański. Wielka Genealogia Minakowskiego. [dostęp 2024-04-05]. (pol.).
  2. a b Stefan Płużański – O artyście. Desa Unicum. [dostęp 2024-04-05]. (pol.).
  3. Stefan Płużański, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-04-05].
  4. Sztuka plastyków-amatorów. „Wieś”, nr 25, s. 11, 1949. [dostęp 2024-04-05]. (pol.).
  5. a b Twórczość „Bractwa św. Łukasza”. Muzeum Historii Polski. [dostęp 2024-04-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]