Stefan Tatarczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Tatarczak
Ilustracja
Stefan Tatarczak w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1883
Michów (województwo lubelskie)

Data i miejsce śmierci

24 września 1962
Ludwików (powiat łęczyński)

Poseł na Sejm Ustawodawczy, I i IV kadencji oraz Senator II kadencji (II RP)
Okres

od 1919
do 1938

Stefan Tatarczak (ur. 28 grudnia 1883 w Michowie, zm. 24 września 1962 w Ludwikowie) – polski rolnik, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm i senator w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem POW.

Po I wojnie światowej był prezesem okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych (TOiKR). Przez około 10 lat był członkiem sejmiku i wydziału powiatowego w Lubartowie. Działał w radzie i wydziale wojewódzkim w Lublinie, jako ich członek. Jako jeden z 10 posłów na Sejm Ustawodawczy z województwa lubelskiego, był członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie w 1920 roku[1].

W 2. połowie lat 30. był politycznie związany z Obozem Zjednoczenia Narodowego. Pracował jako przewodniczący jego struktury powiatowej w Lubartowie.

W okresie międzywojennym mieszkał w Ludwikowie[2].

W 4 kadencjach II RP był parlamentarzystą, był:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419.
  2. a b Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 168.