Stojczo Mładenow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stojczo Mładenow
Стойчо Младенов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1957
Płoski

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1976 Dimitrovgrad 31 (6)
1976–1980 Beroe Stara Zagora 81 (42)
1980–1986 CSKA Sofia 158 (80)
1986–1989 CF Os Belenenses 88 (30)
1989–1991 Vitória Setúbal 63 (22)
1991–1993 G.D. Estoril-Praia 39 (7)
1993–1994 SC Olhanense 5 (0)
W sumie: 465 (187)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1989  Bułgaria 59 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1991–1993 Estoril Praia, asystent
1993–1994 SC Olhanense, asystent
1994–1995 SC Olhanense
1996–1997 CSKA Sofia, dyrektor sportowy
1997 CF Os Belenenses
1998–1999 Bułgaria U-21
1999 CSKA Sofia, dyrektor sportowy
2000–2001 Bułgaria
2002–2003 CSKA Sofia
2004–2005 Liteks Łowecz
2005–2006 Kallithea FC
2007–2008 CSKA Sofia
2008–2009 Al-Ahli Dżudda
2009–2011 ENPPI Club
2012–2013 CSKA Sofia
2013–2015 CSKA Sofia
2015 Al-Ittihad Aleksandria
2016 FK Atyrau
2017–2020 Kajsar Kyzyłorda
2021–2022 CSKA Sofia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stojczo Dimitrow Mładenow (bułg. Стойчо Димитров Младенов; ur. 12 kwietnia 1957 w Płoskich) – bułgarski piłkarz i trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w klubie z rodzinnego Dimitrowgradu, ale w wieku dziewiętnastu lat przeszedł do Beroe Starej Zagory, gdzie występował przez kolejne cztery sezony. Grając w barwach Beroe, zyskał opinię jednego z najbardziej obiecujących młodych napastników, a wywalczenie w sezonie 1977-1978 korony króla strzelców ligi zaowocowało niedługo potem propozycją transferu do CSKA Sofia. W klubie ze stolicy kraju spędził sześć lat; oprócz tytułów zespołowych (trzy mistrzostwa kraju, dwa Puchary Bułgarii) zdobył również kilka wyróżnień indywidualnych, m.in. tytuł najlepszego piłkarza Bułgarii w roku 1983. Po Mundialu 1986 wyjechał za granicę, do Portugalii, gdzie występował aż do końca piłkarskiej kariery. Był zawodnikiem klubów CF Os Belenenses, z którym zdobył puchar kraju oraz zajął trzecie miejsce w lidze, a także Vitórii Setúbal (w sezonie 1990-1991 zaliczył spadek z ligi), Estorilu Praia oraz drugoligowego SC Olhanense. Łącznie w Portugalskiej Superlidze rozegrał 193 mecze (60 goli).

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1978 roku. Był liderem linii ataku przez całą dekadę lat 80., najczęściej jako partner Bożidara Iskrenowa albo Płamena Markowa. Spełnieniem jego reprezentacyjnej kariery był występ na Mundialu 1986, na którym podopieczni Iwana Wucowa – po raz pierwszy w historii - przebrnęli przez fazę grupową i awansowali do drugiej rundy turnieju, w której przegrali 0:2 z Meksykiem. Mładenow zagrał we wszystkich trzech spotkaniach grupowych. Z reprezentacją pożegnał się w 1989 roku: po kilku latach nieobecności został powołany przez tymczasowy duet selekcjonerów Dimityr Penew-Dinko Dermendżiew na mecz z Rumunią (0:2) w eliminacjach do Mundialu 1990.

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

W Portugalii rozpoczął pracę szkoleniową jako asystent. Do kraju powrócił dopiero w 1996 roku, aby objąć stanowiska dyrektora sportowego w CSKA Sofia. Dwa lata później został opiekunem kadry U-21.

Mimo porażki w eliminacjach do MME i braku wyników w pracy szkoleniowej, w 2000 roku otrzymał nominację na selekcjonera reprezentacji seniorskiej. Na finiszu kwalifikacji do Mundialu 2002 Bułgarzy zajmowali pierwsze miejsce w swojej grupie, ale w ostatnich meczach ulegli 0:2 Danii i 0:6 Czechom i nawet nie awansowali do barażów. Mładenow podał się do dymisji.

Później pracował m.in. dwukrotnie w CSKA Sofia (dwa razy mistrzostwo kraju) oraz klubach w Grecji, Arabii Saudyjskiej i Egipcie.

W marcu 2012 po ligowej porażce 0:2 z Czernomorcem Burgas z funkcji trenera CSKA Sofia został poproszony o odejście Dimityr Penew. Jego następcą został Mładenow. Kiedy przychodził, CSKA zajmował trzecie miejsce w lidze[1].

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]